van een Figure, soo naturelijck, datse den Meester wilde afjaghen, meynende dat het leven was maer vondt sich bedroghen. Hier mede wilden hy uytbelden dat eenen mensch in sijn wetenschap sich niet en mach verhooverdighen en hem niet laten voorstaen datter niemant het leven soo naer en can comen als hy. Ende ghelijck de Schilder-const soo allenskens is opheclommen tot de volcomentheyt ende verheven door vlijtighe Oeffenaers, soo canmen sien dat Joannes de Heem sich niet alleen en heeft vernoeght, om te wesen den oppersten Phenix van alle fruyten af te belden, maer de selve Const aen sijnen Sone Cornelis de Heem soo inghestort dat hy naest sijnen Vader daerjnne niemant in Nederlandt en behoeft te wijcken: want den Vader heeft hem met levende lijf daermede begift, welcke gift alle giften te boven gaet want t'is een gift die hem niemant en can nemen als de doodt, een gift die hem onsterffelijck sal maecken, schoon dat hy de selve door t'sterven sal verlaten. Eenen Francisco Monsignori Schilder van Veronen wist soo naturelijck te schilderen dat hy eenen Torckxen hont die aenden Marquis van Mantua vanden grooten Torck voor een seldsaem gift was vereert, had gheconterfeyt teghen eenen muer op eenen gheschilderden steen, ende was soo wel ghedaen dat eenen anderen levenden hondt die op den torcksen hondt seer vyandich was, en by het voorsz. belt gheleyt sijnde, onttrock sijn selven los, en is met een furie naer de voorsz. schildery gheloopen meynende dat hy leefden om hem te verscheuren, maer wert selver verplet met het hooft teghen den muer. T'is te beduchten waert datmen eens teghen den muer door de handt van die vermaerde Schilders de Heem, liet schilderen eenen wijngaert met haer rijpe muscadellen ghelijck ten tijde van Parasius, ende Zeuxis, oft de voghels oock hun niet en souden bedroghen vinden meynende dat het leven waer. Den voorsz. Francisco Monsignori had op eenen anderen tijt gheschildert een Marien belt daer het Kindeken den arm om hooch heeft om sijn Moeder te omhelsen waer by dat een seker jofvrou quam by haer hebbende haer cleyn Soontien die op een cruckxken had een vogheltien dat ter handt quam, ende t'selve onredelijck vogheltien siende het Marien Beldt vloogh naer den arm van het Kindeken, meynende dat het oock leefde, ende dat meer is tot dry reysen toe. Eenen Joannes van Udine had in jtalien teghen den muer van een gaeldery gheschildert een tapijt soo natuerelijck dat (den Paus inde selve gaelderije comende) een van sijn Palpheniers voor liep om het Tapijt-cleedt op te heffen op dat den Paus soude daer door passeren, doch vondt hem bedroghen, en meer andere soodanighe gheschiedenissen soumen connen by brenghen, waer door te speuren is dat de Schilder-const groote cracht heeft. Ende aenghesien datter menighe swangher Vrouw siende een aerdich fruyt-stuck, oft afbeldende eenich ghevoghelt t'sy Patrijsen, Vincken, Quackels, Sneppen oft ander aenghenaem eedtbaer ghediert door lusten wordt gheneghen om t'leven daer van te ghenieten, welcke Const, schijnde te leven, haer voor t'leven niet en can dienen: oft haer lusten versaeden, en haer vrucht ter wereldt comende, daer van een merckelijck teecken sal draghen, ghelijck menichmael door de natuerlijcke Const van de Heem ghebeurt, ick segghe natuerelijck uyt dien sy voor den Natuer niet en wijckt en daerom passen dese Carmina seer wel op sijn Const. Segghende
Auteursrechtvrij
