Peeter Tentenier, Casteleyn, ende Ghysbrecht de Hondecoten.
DE aerdich vercierende rijckelijckheyt van Pictura brenght de Kunst sulckenen luyster ende glans aen dat het onmoghelijck is den selven te verliesen als wanneer den Schilder niet en laet vertraghen sijnen yver ende lust om de selve te hanteren ende daer door eenen eeuwighen naem achter te laeten. Daerom wort de neersticheyt ende vlijtighen jever nootsaeckelijck in een goet aencomende Schilder vereyst om daer door de gheneghentheyt van een gheestighe Natuer in het ghemoedt wacker te maecken ende soo alleenskens de voorbeelden van het verstandt uyt te wercken ghelijck sekeren Peeter Tentenier, Casteleyn ende Gijsbrecht Hondecoten Constighe Oeffenaers van Pictura over al in hun Const doen blijcken, daer de Faem met alle recht en reden wel op roemen mach.
Faem mach op Tentenier vry haeren roem wel bouwen
Die sijnen cloecken gheest in Konst noyt laet verflouwen,
Maer brenght ons daghelijckx seer aerdich voor den dach
Al wat in groot oft cleyn Picturs Pinceel vermach,
En Casteleyn daer by en dient oock niet versweghen
Die soo van jonghs-af-aen was tot de Const gheneghen
Door jngheboren gheest dat hy noyt was gherust
Oft hy en had volbrocht het voorbelt vanden lust
Die hem al menich mael tot op den dach van heden
Met groote neersticheyt en jever heeft bestreden,
Om d'uyterste der Konst te vatten in't ghemoedt
Tot ciersel vanden naem die sijne eere voedt.
Soo als oock uyt t'verstandt van Gijsbrecht Hondecoten
Ghespeurt can worden wat gheest-rijcken Const besloten
Jn sijne hersens leyt, met grooten gheest ghemenght,
Die Gijsbrecht op't Toneel met lof en eere brenght.
En waerom sou sy niet, want sijne oli verven
Sijn d'oorsaeck dat sijn Faem oft Naem noyt sullen sterven:
Dat heeft Pictura in, hoe dat het gaet oft niet
Sy heeft door haere cracht de Faem in haer ghebiet.
Auteursrechtvrij