Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 504]

Aertus Quellinus
Constich beldt-snijder van Antwerpen.

WIe wordt naer sijne doodt begraven inde blaaren

Als rechte Constenaers, die t'leven drucken uyt

In houdt, jvoor oft steen, wijns gheest can grijse haaren

Verjonghen op papier, schoon t'graf hun kracht besluyt.

Den ouderdom en can gheen Konstenaers doen sterven

Iae schoon dat hun gebeent door-knaeght is van't ghewormt

Den gheest die blijft altijdt d'onsterv'lijckheyt beerven,

Om dat de snelle Faem stets hunnen roem heirvormt,

Soo dickwils als hy laet den levens aerdt aenschouwen

Die men gheschildert siet, oft staet in houdt oft steen

Seer gheestich naer de Konst als t'leven selfs ghehouwen,

En compt met den Natuer van t'leven over een.

De Faem wort noyt vermoyt om Const'naers te verheffen

En te verhalen d'eer en luyster van hun Cunst,

Die noch een Dichters pen in wesen overtreffen

Iae steken hoogher uyt als Famas lof en gunst.

Dit gheeft Quellinus ons tot Amsteldam te kennen

Op't nieu ghebout Stadt-huys vol van sijn Const en geest

Als eenen Phidias (ghelijck hem Vondels penne

Met recht en reden noempt, mits niemand' is gheweest

Iae selden in ons eeu wordt eenen gheest ghevonden

Die naerder d'eyghentheyt van den Natuere kompt,

Soo in het Bas relief, porphiel, vercort, en ronde

Daer mijn cleyn wetenschap voor staet ghelijck verstompt.

Om den verdienden lof van soo een Man te prijsen

Die nimmer sterven can, schoon dat de doot self wou

Ter wijlen datmen siet in overvloedt verrijsen

Veel gheesten van een naem * ⁺, waer van den minsten sou

+ Aertus Quellinus, Erasmus, Franciscus en Aertus junior Quellinus.

[p. 505]

Artvs Qvellinvs, Natif d'Anvers Statuaire de la ville d'Amsterdam, etc.
Erasmus Quellinus pinxit. Richardus Collin sculpsit 1662.

[p. 506]

 

Beletten connen dat de doodt niet can berooven

 

D'onsterffelijcke eer die door hun Consten leeft

 

Die Iever-sucht, noch Nijdt, noch haet en connen dooven

 

Schoon dat den Nijdt daer op wat d'weers ghecakelt heeft.

 

Gaet in het Cabinet van al de Const juweelen

 

En siet wie dat daer wordt belauwert vande Faem,

 

Soo om de wetenschap van snijden, en Pinseelen

 

Oft niet het meest en is Quellini weerden Naem.

 

Quellinus wiens Const in Sweden, Denemercken

 

En in Italien bekent is t'alle kant,

 

Om al de suyverheyt, die schuylt in sijne wercken

 

Vol wesentlijcken aerdt door een volmaeckt verstandt.

 

Heeft Hollandt boven al sijn uyterste belooningh

 

(Die hy haer heeft gheeyst) niet om Quellinus hals

 

Een keten fijn van gout ghehanghen, tot betooningh

 

Dat Hollandt Consten lieft, en acht die meerder als

 

Al de vergancklijckheyt van ghelt en rijcke schatten?

 

Daer een Const-minnend' hert gheen lusten in en vindt

 

Maer liever sou naer een schildry als borsse vatten

 

Die t'hans een girich mensch oft vleyend' tafel-vrindt

 

Soo niet beminnen sal, jae liever haer verpletten,

 

Dat is t'ghebreck dat inde wereldt is ghesaeyt

 

T'gen' d'een veracht dat sal den and'ren boven setten

 

Ist niet de rechte spil daer s'wereldts macht op draeyt?

 

Leeft dan Quellinus leeft veel eeuwen naer het scheyden

 

Uyt dit droef tranen dal, U werck gheeft soo veel stof

 

Aen Faem, dat sy een Croon met vleughels moet bereyden

 

Om daer med' U vernuft te kroonen tot U lof.