Het gulden cabinet van de edel vry schilderconst

[p. 529]

Peeter vander Willighe
Schilder van Berghen op Zoom.

DE stucken (die ons vander VVillighe bethoont)

Sijn met veel aenghenaem bedenckinghen verschoont,

Die aende menschen al een waerheyts spieghel gheven
Om daer in het begin en d'eyndt te sien van t'leven.

Men seydt dat de schildry een valsche waerheyt is

Om dat als t'leven staet haer eel ghelijckenis,

Om dat al menichmael haer afghebelde leeringh
Den mensch van sonden treckt, en brencht tot t'deuchts bekeeringh.

Daer vander Willighen een naerder blijck van gheeft

Die af-belt met t'Pinceel hoe datmen sterft, en leeft.

Een stuck vol ydelheyt van Rijckdom, Const, en Schatten,
Oft daer t'onnosel kindt wilt naer een bobbel vatten

En op een doodts-hooft steunt, dat wijst ons efter aen

Hoe alle dinghen eens moet metten tijdt vergaen.

Soo danich edel werck weet hy op doeck te voeghen
T'gen achterduchten baert, van sterven, en vernoeghen

In't levens ydelheyt, dat de ghedachten sterckt

Soo jemandt eens de Konst van sijn schildry bemerckt,

Daer niet als gheest in sweeft, vol voorsmaeck om te sterven
Bewegingh aende ziel om d'eeuwich rust te erven.

Als t'leven en de doodt sijn saem met een ghemenght

Van t'Constich-rijck Pinceel, d'Aenschouwer stets bedenckt

Wat dat het leven is, en hoe't weer moet verdwijnen
Als stof voor windt ghestelt, oft schaey in Sonne-schijnen:

Het eel stilstaende werck (dat vander Willghe maelt)

Daer van den rechten kas ghenochsaem achterhaelt.

Als jemandt alle soort des wereldts ydel dinghen
Van hem seer aerdich siet op doeck ten voorschijn bringhen

Heel sin-rijck, t'gen men uyt de Konst begrijpen can

Daer jeder sijn verstant met vreught op slijpen can.