Handtboecxken der Christelycke gedichten

[fol. 25v]

Leert verdragen.

NOch moet ick doen verhael van 't geen ic heb gelesen,
Hoe dattet heden gaet, en eertijdts plach te wesen.

Den Ezel-dryver slecht, hoe dat hy't doet of maeckt,

Hy werdt in al sijn werck van yeder een gelaeckt:

Drijft hy den Ezel voort en comter op te rijden.
Men seydt ick weet niet wat, men gaet hem fel benijden:

Laet hy hem maer alleen en gater by te voet,

Men seydt hy is een Cluts of al te slechten bloet:

Laet hy den Ezel staen, of gater neven leggen,
Men spot, men lacht, men tuylt, men heeft seer veel te seggen:

Sleept hy den Ezel voort of dracht hem al den dach,

't Is nimmer eens te deech, men schimpt al watmen mach:

Neemt hy daer yemant by noch is het niet te degen,
Een yeder praet het sijn, en ellick is hem tegen:

In somma, hoe hy't maeckt het is al niet genoech,

Al wast dat hy sijn knecht en oock den Ezel droech:

Elck Vogel singt sijn Lied, de Aerden-wroeters gnorren,
De Spinnen steken fel, de Knorrepotten knorren

Het is voor niet geseydt, al doet hy noch so veel,

Soo valt doch spot, of smaet, of knorren hem te deel.