De dichtwerken van vrouwe Katharina Wilhelmina Bilderdijk. Deel 2
(1859)–Katharina Wilhelmina Bilderdijk-Schweickhardt–
AuteursrechtvrijBerusting.Ga naar voetnoot*Gelukkig hy, die kalm van ziel,
Het lot dat hem te beurte viel,
Gods trouw aanbiddend mag gedenken:
Ja, zelfs voor 't zuur zoo wel als 't zoet,
De onzichtbre hand die 't al behoedt,
Oprechten hartedank mag schenken!
De storm hem over 't hoofd gegaan,
De bloemen op de voorspoedsbaan,
Die soms de Hemel gaf te plukken;
Zijn, beide, rijke dankensstof
Voor 't hart dat Gods Genade trof,
En onder 't kruis heeft leeren bukken.
| |
[pagina 479]
| |
De storm stuift loutrend door de lucht,
En heilzaam voor des aardrijks vrucht,
Al moog hy soms het woud ontluisteren;
Ook onspoedsstormen zijn bestemd,
Om 't hart dat vast aan 't aardsche klemt,
Uit 's Boozen algeweld te ontkluisteren.
De bloem is voor deze aardwoestijn,
Wat aan het zwerk de starren zijn:
Getuigen van Gods macht en liefde!
Zoo 't nut waar' dat de sterveling
Op bloemen door het leven ging,
Geen doren die hem immer griefde!
Op 't schaarsch bewandeld voorspoedspad,
Steeds voor des zwakken voet zoo glad,
Heeft Hy me in 't struiklen opgehouen;
En, dwaalde ik in mijn pelgrimstocht,
Ik werd genadig opgezocht,
By 't onbedachtzaam zelfbetrouwen.
Wel hem, die van Gods schuts omwald,
Wanneer des levens avond valt,
In deze school van voorbereiding
Zijn wegen houdt voor wijs en goed;
En, treffe ook voor- of tegenspoed,
Met dank te rug ziet op Zijn leiding.
Keert eens deez leemen hut tot asch,
En breekt het duistre spiegelglas
Waarin wy thands Gods raad aanschouwen;
ô, Met wat zielsverruklijkheên
Zal alles wat hier donker scheen
Zich dan 't ontsluierd oog ontvouwen!
| |
[pagina 480]
| |
Voor my ook rijst die dageraad,
Zoo 't hart slechts voor mijn Heiland slaat
In 't heilgeloof aan Zijn verzoening!
Hy breek het broze lichaam af,
Den zegepraal op dood en graf
Verwierf Hy door Zijn schuldvoldoening.
1828.
|
|