De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 5
(1857)–Willem Bilderdijk–
Auteursrechtvrij
[pagina 335]
| |
Zangzucht.Ga naar voetnoot*Πρὸς τὰ πνευματιϰὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις. Paulus. Wat zing ik, wat zing ik? mijn hart wil een zang,
En tracht zich een voorwerp te vinden;
De drift van mijn boezem weêrzet zich den prang
En is in geen banden, geen ketens, te binden.
Wien zing ik, wien loof ik, dan U die my schiept,
Tot leven, tot waarheid, tot zaligheid riept,
Gezeteld op vleugels der winden!
Gy, God, wil mijn offer van 't zuchtend gemoed,
Daar 't wemelt en kronkelt in 't steigeren
Als walmen van 't laauwe verwaassemde bloed,
Den toegang tot U, tot Uw zetel niet weigeren.
Gebied aan den Seraf met zuizende vlerk
Dat hy het om hoog voer' door 't ruischende zwerk,
Door 't midden der gieren en reigeren.
Door 't midden van 't gieren- en reigrengebroed
Met klaauwen, met spitsen gewapend,
Het luchtruim beheerschend met moordenden stoet,
Naar prooi immer rustloos en grijpend en gapend;
Dat, als zich het hart ter verheffing ontsluit,
Zoo dikwijls de zuchten in 't opgaan vrijbuit,
En nooit ter verdelginge slapend.
ô Zalig, wiens zuchten, wiens beden, wiens angst
Tot U door den roofstoet mag dringen,
Die, eindloos aan 't loeren, aan 't gieren op vangst,
U 't offer der Uwen steeds trachten te ontwringen!
| |
[pagina 336]
| |
Genadige! ô pletter en bliksem ze neêr;
Of schenk onzen tonen de hemelkracht weêr,
Waar 's Hemels Choralen meê zingen!
Die kracht, waar de Helmacht, de luchtgeest voor vliedt!
Die heiligheid uwer Truanten!
Stort die in mijn boezem, schenk die aan mijn Lied,
By 't vlammende vuur van uw Hemelgezanten!
Zoo keeren mijn zuchten tot louteren dank,
Zoo smelt ik met hun tot één enkelen klank,
Van zalige Hemelverwanten!
1824.
|
|