De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 5

Beurtrei.^*

Currat ovis, repetens a te sua pascua, Pastor!
Fortunatus.

Waarom dwaalt gy, schuwe lammeren

Langs die onafzienbre hei'?

Hier, hier is de vette wei',

Ginds een schouwtooneel van jammeren;

Vlijt u onder 's Herders staf

Die u dezen veldgrond gaf!

Lokken u de bonte kleuren

Van een valschen bloemhof uit;

Laaft, verkwikt u aan de geuren

Van dees thijm en 't heidekruid.

Hier moogt gy uw lust verzaden;

Hier in zuivre plassen baden;

Hupplen, in 't verfrisschend groen;

Blijft gedwee, onnoozle schapen, waar zijn arm u mag behoên!

* Navonkeling II, 54.

[p. 337]

 

Ginds omgrimt U fel van tanden

 

't Aartsvijandig wolfgebroed,

 

Onverzaadbaar naar uw bloed,

 

Gierende om u aan te randen.

 

Vlijt u onder 's Herders staf,

 

Lieve lamm'ren; wijkt niet af!

 

 

 

Schijnen u de middagstralen

 

Somtijds wat te fel op 't hoofd;

 

Laat geen nieuwsgiere oogen dwalen

 

Waar dat boschjen schuts belooft.

 

Daar, daar loert de felle roover;

 

In de lommer van dat lover

 

Is de schuilplaats van zijn woên.

 

Blijft gedwee, onnoozle schapen, laat uw Herder u behoên.

 

 

 

Hy, hy kent de veldgewassen,

 

't Heilzaam voedsel, u bereid.

 

Waar zijn trouwe hand u weidt,

 

Zal de dood u niet verrassen;

 

Buigt u onder 's Herders staf:

 

Moedwil loopt in eigen straf!

 

 

 

Waar zijn trouwe wachters waken,

 

Daar is veiligheid en rust,

 

Zal geen vijand u genaken;

 

Zoekt, ô zoekt geene andre lust.

 

Hier in thijm- en klaverstreken,

 

Hier by de onverdachte beken,

 

Moogt gy hart en lust voldoen:

 

Blijft gedwee, onnoozle schapen, laat uw Herder u behoên!

 

 

 

1824.