De dichtwerken van Bilderdijk. Deel 12

[p. 426]

Lierzang op de roos,
Anacreon nagevolgd.^*

Mij lust de Lent', die bloemgewassen draagt,
De Lenteroos, die Goôn en mensch' behaagt;
't Aanminnigste versiersel voor een Maagd,

Ter eer' te zingen.

Het is de Roos, de malsche Roos-alleen,
Met welker blaân de drie Bevalligheên,
Als 't Minnewicht met haar ten rei' zal treên,

Het hoofd omringen.

Zing, Disgenoot! Zing vrolijk met mij meê!
De Roos, den lust van gulde Cythereê:
De schoone Roos, 't bemind gewas der ne-

gen Zanggodinnen!

Schoon zij de hand met spitse doornen drukt,
Wanneer men haar den groenen steel ontrukt,
Wie leeft er, die geen lieflijk Roosje plukt

Met blijde zinnen?

Hoe aangenaam zijn haar Satijnen blaân!
Men brengt de Roos op blijde tafels aan,
En Bacchus feest. Wat wordt 'er toch gedaan,

Wat zonder Roozen?

* Taal en Dichtlievende Oefeningen van het Gen. ‘Kunst wordt door Arbeid verkregen’. Dl III.

[p. 427]

 

Haar purper doet den schoonen Dageraad,

 

Die 's Hemels poort in 't Oost ontsluiten gaat,

 

En 't wagenspan van Titan binnen laat,

 

De vingers bloozen:

 

 

 

Zelv Cypris word, van die haar schoonheid roemt,

 

In heilig Dicht, naar deezen blos genoemd.

 

Der Helden graf versiert men door 't gebloemt'

 

Der Roozelaaren.

 

 

 

Niet minder is haar frissche reuk geächt:

 

Vergeefsch beproeft de tijd daar op zijn magt;

 

Haar geur houd stand, hoewel haar tooi en pracht

 

Zijn weggevaaren.

 

 

 

Doch melden wij hoe ze eerst haar' oorsprong kreeg!

 

Als Venus uit de azuuren golven steeg

 

Der zee, die voor haar oog zich stilde, en zweeg,

 

En scheen te slapen;

 

 

 

Wanneer Minerv', uit 's vaders achtbaar hoofd,

 

Door 't diamant van Mulciber gekloofd,

 

Met Speer en Schild, wier glans den glans verdooft

 

Van Mavors wapen,

 

 

 

Te voorschijn kwam: toen is de nieuwe plant

 

Der Roos, gevormd door de alleswijze hand

 

Van vrouw Natuur, uit 's Aardrijks ingewand

 

Eerst voortgesprooten.

 

 

 

Het Godendom zag 't Roosje pas volbloeid,

 

Of heeft het met zijn' Nectar mild besproeid;

 

En uit haar' struik is de eedle Druif gegroeid,

 

Die sedert wortel heeft geschooten.

 

 

 

[1779.]