Galante dichtluimen

[p. XIII]

Impromptu aan mijnen dichter, voor het schenken zijner galante dichtluimen.

Ik vond mij dikwerf door uw streelend Dichtvermogen

Verrukt en opgetoogen;

Thans word mijn smaak genood op een vermaak'lijk feest

Door uw' Galanten Geest:

[p. XIV]

 

Doch wilt gij weeten, hoe uw' Luimen mij behaagen,

 

Koom, koom dan zelf dit vraagen.

 

Ligt, (de ingang staat u vrij,) vind ge een onthaal bereid,

 

Dat..., niets hoeft meer gezeid.

 

 

 

Agnes.^(*)

(*) Juist bij het afdrukken van het Voorwerk, (om het kunstwoord der Boekverkooperen te gebruiken,) vind ik mij met de bovenstaande Impromptu verrast. En dewijl de oude mode, om zijne werkjes onder het geschal der Lofbazuinen van zijne kunstvrienden in het licht te doen treeden, thans weder (gelijk het met meer oude modes gaat) op nieuws schijnt ingevoert te worden: maak ik meede geene zwaarigheid het hoofd van mijn Dicht werkje met de Panache te versieren, welke mij door mijne Agnes zoo vriendelijk word aan gebooden.