Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

XXXVII. Hoofd-stuk. Anisum, ofte Anys.

DE steel ofte struik van den Anys is rond, hol, en gestreept, anderhalve voet ontrent hoog met verscheide zyd-takjes. De bladeren zyn bleik groen, in dryen, vyven ofte sevenen gedeelt, tamelyk breed, en aan haar uiterste getand, maar boven aan de toppen zyn die meerder verdeelt. Boven op de toppen komen kroontjes met kleine witte bloemtjes, en daar na volgt het zaad: de wortel is veselagtig.

Het behoort onder de kroontjes dragende kruiden, met klein gestreept zaad, met breede bladen als van Peterseli.

Deselvige werd alle jaren alhier gesaaid, en het zaad werd ook alhier van vreemde plaatsen gebragt: het bloeyd in 't midden van de Somer.

[p. 67]

Het zaad is alleen gebruikelyk: is verwarmende, verdunnende, wind-dryvende: stilt de pyne des buiks; opent de melk-buisjes, waar door overvloedig sog in de borsten komt. Is dienstig in alle borst-qualen, maakt de fluimen los, en matigd den hoest. Hier van werd een Anys-Brandewyn gemaakt, waar van men een lepel vol of twee kan gebruiken tegens de voornoemde qualen. Ook kan men het kooksel daar van drinken. Daar werd ook een fyne olie uit over gehaalt, waar van men een druppel twee of dry tegens de voorverhaalde qualen mag innemen, onder het eene ofte het andere gemengt.

Men gebruikt het mede in de keuken, gekookt met gekernde melk, bier en brood, meel-gebak, enz.