Den Neder-landschen herbarius ofte kruid-boek der voornaamste kruiden

CCLXI. Hoofd-stuk. Lampsana, Bastaart Hasen-latouw.

IK noem dit gewas Bastaart Hasen-latouw, alsoo het een mede soort van de Sonchus schynt te wesen, want my geen andere naam daar van in onse taal bekend is. Dit gewas groeid somtyds wel twee voeten hoog, en somtyds lager. De bladen zyn sagt, van gedaante als de stek-rapen, dog kleinder. Dese

[p. 342]

staan aan dunne struikjes, die sig boven in verscheide takjes deelen: op welkers toppen kleine geele bloemtjes komen, byna als die van de Latouw, waar na klein en hard zaad volgt. De wortel bestaat uit een verwarde vergadering van veselen. Dit kruid en zyn steelen geven een wit sap.

Sy wast langs de wegen en in de bouw-landen, en bloeyd de meeste Somer door.

Die van Pruissen noemen het Tepel-kruid, om dat sy seggen dat het de zeere tepels der borsten geneest.