Schou-burg der rupsen, wormen, maden, en vliegende dierkens daar uit voortkomende

[p. 74]

XIX. Hooft-stuk.
Van de Aalbesse-Vlieg.

I. DEn sesden van de Oogstmaand was ik in een Tuin buiten de Waeterings poort, alwaar ik een kleine soort van Rupsen op de Roode Aalbesse boomen sag sitten, waar van ik'er eenige in een doosjen mede nam. Het Rupsjen was groen, met een menigte swarte stippelen, maar als dit beesjen vervelt was, waren alle dese swarte stippelen verdwenen, zynde in 't midden soo groen als een bleike Spaans-groen, maar het agter en 't voorlyf waren geelagtig. Aan 't hooft sag men ses scherpe pootjes; aan 't middellyf twaalf stompe. In 't voorjaar had ik er mede eenige willen opvoeden, maar dat mislukte, dewylse uitdroogden.

II. Den twintigsten van die maand veranderde het selve in een popjen, synde eerst groen van koleur, maar

[p. 75]

daar na geelder, hebbende van het hooft nederwaarts gaande eenige lange veselen, die de toekomende hoorntjes en pootjes souden syn.

Den vyf en twintigsten der selver maand veranderden dit popjen, in een vier-gevleugelt popjen, met een swart kopjen, met twee voor uitstekende hoorntjes, en geel lighaamtjen. De vleugeltjes waren doorschynig en dun, hebbende aan yder syde van yder oppervleugeltjen een swart vlekjen. Sy syn moeyelyk op te queken, vermids sy gedurig verdroogen, al is 't dat mense al dikmaals nieuw voedsel geeft. Het is wonder dat'er uit de eene Rups een geheel ander diertjen voortkomt als uit het ander, want uit sommige komen Kapellen, en uit dese Vliegen.

Negende Tafel.

G.	Is de Rups.
H.	Het Popjen.
I.	Het Vliegjen.