Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 16]

IX. Kusje.
Hy begeert, dat sy hem gestadig kus.

MYn Engel, mijn Godin, mijn Licht, mijn Lam, mijn Duyf

Laat in mijn blaakkend hart, veel vlammen glippen,

Die ik bedwing, of weer verschuyf

Door 't nat gekus en reeg'nen haarer Lippen.

Gun, dat ik met den daw, van die uw vochte mond
De heete brand bespreng, die in mijn hart ontstond.

Helaas! wat wensch ik? Spaar dat Nimfje, en verbergt

Uw Lipjes als een vuur; de woede treeden

Van 't warme sieltje gy maar tergt,

Gy droogt my op, en brand hoe meer mijn leeden.

Voor my niet over blijft, helaas! door uw gelonk,
Dan dat ik word uyt vuur verwisselt in een vonk.

Verbergt g'uw Lipjes? hoe! scheurt gy mijn mond van d'uw?

Neen, breng uw Lipjes als een vuur te vooren,

En droog my op, ik ben niet schuw

In'tvuur van kusjes; daar ik wens, te smooren.

Dus op 't Eteesche hout geproeft de Minne-bres
Klim ik ten Heemel als een niewen Herkules