Fidamants kusjes, minne-wysen en by-rymen aan Celestyne

[p. 15]

VIII. Kusje.
Hy roemt haar kaakjes in 't kussen.

GEen Appel bloeyt door Soomer-straalen

Oyt schoonder aan sijn levend blad;

Geen Abrikoos oyt schoonder had

Een blos of bloesem om te pralen,

Als 't mondje van mijn Celestyne,

Of als haar wolle kaakjes bey,

Waar op ik duysend kusjes sprey,

Ja meer, tot mindring mijner pijne.

Laat Venus haar gesicht blankkette,

En reuk-werk stroyen door haar Lok,

Op dat sy Mavors aan haar lok

En kusjes beedel van sijn hette.

Vrow Juno strijk vry op haar wange,

Die valuw sijn, rood vermiljoen;

Op dat Jupijn door kriel gesoen

En dart'le geylheyd haar omvange,

Ik weet, Jupijn en Mars verbanden

Die twee Goodinnen, so 't haar mond

Eens op de kaakjes was gegont

Van Celestyn, mijn lief, te stranden.