Serena

[p. 3]

[Serena]

Serena heet ik U! - 'k Hef U omhoog
Naar 't zachte licht waarbij gij werd geboren,
Het troostend Licht, welks vleuglen overgloren
Den nacht van smart met gouden zegeboog.

'k Geloofde in 't Licht al leek 't in nacht verloren!
En van mijn smartekamer schoof ik hoog
De vensters op.... Mijn ziel devootlijk boog
Naar 't Oosten - tot de morgen trad naar voren.

O, als ik beidde en tuurde, mijn vertrouwen
Gelijk een koningsmantel om mij heen,
Werd smarte wijding door mijn vooraanschouwen!

Zoo zegen' U het Licht dat u bescheen....
Ga nu en zing, mijn dochterken sereen,
In dag van zon, - maar meest in nacht van rouwe.