Serena

[p. 5]

[Myosotis]

Als kleine drupjes blauw om kern van geel,
Buurtjes van vriendlijk mos en klaverkruid,
Met wie zij wonen waar het woud ontsluit
Zijn looverkronenzale' aan zongestreel,

Zoo zijn mijn verzen: een heel teer gespeel
Van kleur midde' in 't Wijde-Ernstige; gespruit
Van blijheid als een kinderlach; gefluit
Van kleinen vogel tusschen Groot Geheel.

Heel kleine drupjes blauw, als waren zij
Ontgleên aan blauwe lucht bij lentgetij
In droom van vrede, in een zacht zich geven
Van teederheid. - Sproke van Troost, verloren
In ruigte en diepte van het strenge Leven
Maar dat, waàr 't kan, zijn blijend blauw laat gloren.