Serena

[p. 74]

Eikenoord.

Groenwereldpoorten wijken voor mij open...
Ik zie de sterke, slanke boomen stijgen
Naar zonne's guldzee, hoog hun bladertwijgen
Elkaar ontmoeten, waar de zon doet loopen

Breedste lichtgolven. 't Heele bosch laat doopen
Zijn bladerkindren, en zij, liefstil, nijgen
Hun groene lijfjes om heel veel te krijgen
Van 't warme guldlicht; wachten saàm bij hoopen

Omhoog, omlaag, terzij... Van àlle zijden
Zie ik jong volkje beiden; waaierwijde
Bladkinderstruiken boven 't groendiep glijden,
En gretig tot den zondoop zich bereiden.
Guller zendt zon haar lichtvloed naar beneê...
Nu drijft groenwereld in één goudlichtzee!