Serena

[p. 128]

Terugblik.

Ik sta aan d' avond van wat is geweest,
En blik terug. Vééllieve erinneringen
In de avondgouden stilte mij omringen
Als maagden, wit gekleed voor plechtig feest.

Dochtren van Schaduw, maagdenstoet bedeesd,
Zie ik van verre schuchter samendringen ....
Welkom! Niet noeme ik Schaduw vreemdelinge:
'k Ging làng met haar - ik zegen háár het meest!

O, nu de zonne zinkt, en teeder rood
Het wijde, biddens-still' Verleên omvat
Of hemel zijn trezoor van Liefde ontsloot,

Gloeit-òp wat schaduw leek en droeve stad
Van rouw in purpren wijding; paarlenschat
Daarin de tranen die ik eens vergoot.