Serena

[p. 178]

Lente is gekomen.

Lente is gekomen

Met lachende oogen

Vol luchteblauw,

En mollig lijfje,

En stemmetje gauw,

En rozelipjes

Vol morgendauw.

Lente is gekomen

Op bloemevoetjes;

Met licht gebaar

Van een blozend poezlig

Handenpaar;

Om 't ronde kopje

Wat zijig haar.

Lente is gekomen

Mondje half open;

Woordeken zoet

Zong door de stilte

[p. 179]

 

Mijn hart tegemoet;

 

De stilte zoemde:

 

‘Moesje, gegroet!’

 

 

 

Lente is gekomen

 

Met blijde geluidjes

 

Op zefiergesuis;

 

Geestige guitjes,

 

Vlug als een muis,

 

Gluren uit álle

 

Hoeken van 't huis;

 

 

 

Spelen om 't wiegje,

 

Heffen heel zacht

 

't Slaperig knuistje;

 

Kussen te nacht

 

't Zuigende mondje

 

Totdat het lacht;

 

Fluiten en veedlen

 

Door waken en droomen:

 

‘Lente is gekomen!’