Serena

[p. 180]

Droome-vrouw, kom!

Droome-vrouw, kom!

En draag mijn kleine

In je armen, de rozereine;

Draag mijn kleine

Die slapen wil

Naar je droomhof

Manestil.

Kleine sterrekindren gaan
Met hun lichtjes al vooraan,
Oopnen de blauwe droomepoort,
Zorgen dat niets mijn kleine stoort.

Maan schuift òp haar venster zacht;
Roomblanke roosjes houden er wacht;
Maanlichte klokjes op zilvrige stelen
Zullen er fijntjes voor hem spelen.

Windvlugge elfjes, diedeldomdein,
Wiegen zijn wiegje op droomrig refrein.
Zullen er goudene laddertjes maken,
Die tot aan den hemel raken;

[p. 181]

 

Daarlangs komen de engelijn

 

Die zoo graag met mijn kindje zijn;

 

Komen, als vlucht van sneeuwen duiven

 

Op rozepootjes, met vleugelwuiven.

 

 

 

Vóór Maan's gouden vensterraam

 

Scholen ze al hun kopjes saâm;

 

Hebben hun vleugeltjes klaargeleid,

 

Wachten nog maar op den juisten tijd.

 

 

 

Suja, suja, diedeldomdeine,

 

Droome-vrouw! kom

 

En vlij mijn kleine,

 

Vlij mijn kleine....

 

Die slapen wil....

 

In je droomhof....

 

Manestil....