Lekenspiegel

17 De aard van de ziel

De edelste en mooiste schepping van God is de ziel, wanneer zij rechtvaardig en goed is. De lelijkste schepping is de zondige ziel die verstrikt zit in leugen en bedrog. Dit is net als met de kwade engelen die voor zij vielen mooi waren en daarna afzichtelijk werden.

De ziel is een geest en niets anders. Men kan haar niet pakken of aanraken. Mensenogen kunnen haar niet zien. Maar als God zou willen dat zij te zien zou zijn, zou zij een etherische vorm aannemen die men kan zien. Deze vorm verdwijnt net zo snel als het licht van een kaars die men uitblaast, want hij is niet meer dan een stralend schijnsel zonder materie. God is een eeuwig levende Geest, Die begin noch einde kent. Hij schiep twee geesten die nooit zullen ophouden te bestaan: de engel en de ziel. Hij schiep hen, zodat zij die zijn vriendschap niet zouden bederven met zonden, eeuwig met Hem zouden wonen in zijn rijk.

Er zijn nog meer dingen die wij etherisch noemen, namelijk lucht en vuur. Met vuur bedoelen we hier de gloed van de vlam uit het hout of uit iets anders stoffelijks. Ook al kan men hem voelen en zien, men kan hem niet pakken en opsluiten. Met

[p. 33]

lucht doel ik op de wind, die men in het geheel niet kan zien, maar die men wel kan voelen. Hij is zo sterk en zo snel dat hij huizen en bomen kan doen omwaaien en het schip op zee doormidden kan splijten met meer schade dan honderd mannen zouden kunnen veroorzaken. De wind brengt de grote, zware zee in beweging. De wind kan dit alles doen met zijn kracht en toch voelt hij zacht aan. Dit is heel wonderbaarlijk. De wind lijkt op Onze Heer die men niet kan pakken of aanraken. Maar Hij werkt de hele dag; wat niemand kan. Geloofd moet Hij te allen tijde zijn!

Verder wil ik u laten weten dat stemmen en andere geluiden ook etherische zaken zijn. Men kan ze niet zien en ook niet aanraken, maar het gaat door de oren naar binnen en maakt van geen enkel ander zintuig gebruik. De oren zenden het geluid naar het hart door, zoals u hiervoor hebt kunnen lezen.

Als de ziel het lichaam moet verlaten, gaat alles wat etherisch was met haar mee: lucht, vuur, horen, zien, stemmen. Er blijven dan slechts twee stoffelijke zaken over: vlees en bloed. Het bloed verandert in water en trekt onmiddellijk in het vlees. Het vlees rot weg en wordt aarde, maar de etherische zaken vangen hun reis terug aan, want zij hebben niets met de aarde te maken en zijn niet aan rot onderhevig. Hierover zou men u veel meer kunnen vertellen, maar ik wil het nu laten rusten en terugkeren naar de ziel.