Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den LVII. Psalm.

Doet my genaed', O God, doet my gena'e,
Die, met mijn ziel, trouw-hertigh op u stae,
En my bergh' in de schaduw' uwer veeren;
Tot dit verderf en onheyl over-gae;
Dat ghy alleen zijt maghtigh af te weeren.

[p. 111]

 

2 'k Sal roepen tot den alderhooghsten God,

 

Tot God, die my voleynden sal mijn lot.

 

Hy sal sich van den Hemel tot my wenden,

 

En stellen mijn Op-slocker tot een spot.

 

God sal sijn gunst en sijne waerheyd senden.

 

 

 

3 Mijn ziel is ofs' in 't rond der Leeuwen sat;

 

Stoock-branden zijn 't, daer van ick werd beklad.

 

Hun tanden zijn, als scherp-geslepen spiessen.

 

Hun tongh is by een snijdend swaerd geschat.

 

Soo zijn sy, Heer! Soo staens' op my en briessen!

Pause.

4 Verheft u, God; werd t' my waerts op-geruckt.

Vw eer', die nu verdooft wert en verdruckt,
Verheft die, dats' het Aerdrijck over-lichte.
't Net spantmen, daer mijn ziel voor neder-buckt.
Men graeftm' een kuyl, recht voor mijn aengesichte.

5 Maer siet, sy selfs, zijn daer noch in vergaen.

Mijn hert, O God, mijn hert, eerst soo bela'en,
Is nu bereyd, bereyd voor alle dingen,
Tot bly gesangh. Wel-aen, mijn God, wel-aen,
'k Sal singen op, 'k sal t' uwer eer' psalm-singen.

6 Waeckt-op, mijn eer'. Waeckt-op, ghy harp en luyt,

'k Sal met u in den dage-raed op-waecken.
Om onder 't Volck, dat d' Aerd' in haer besluyt,
Met psalm-gejuygh Gods lof bekent te maecken.

7 Want Heer uw gunst en goedertierentheyd,

Is Hemel-hoogh; uw waerheyd uyt-gebreyd,
En groot gemaeckt, tot boven aen de wolcken.
Verheft u dan; veel eers sy u geseyt,
Op 't Aerdsche dal, en onder al de Volcken.