Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den LXXXV. Psalm.

Ghy waert wel-eer goed-gunstigh aen uw land;
't Gevangen Volck, is door uw rechter-hand,
Weer om-gewend; ghy naemt-wech en bedeckt'
Haer over-tre'en, dat u tot toorn verweckt.
Ghy deed al uw verbolgentheyd vergaen.
In toornigh vyer woud ghy niet altijd staen.
Heer, brenght ons oock tot onsen eersten staet;
Leght-af den toorn, en toont uw bly gelaet.

2 Stoort ghy u dan op ons in eeuwigheyd?

En sal uw toorn steets blijven uyt-gebreyd,
Van zaed tot zaed? Heer, sult ghy ons niet om
Den wil uw's Naems, doen leven wederom?
Op dat uw Volck, in u magh zijn verblijd?
V seggen lof, die haer Verlosser zijt?
O God, toont ons uw goedertierentheyd;
Geeft ons uw heyl, uw kind'ren toe-geseyt.

3 'k Sal hooren wat de Heer gaen seggen sal,

Want tot sijn Volck, dat hy bemint voor al,
Spreeckt hy van vre'e. Maer, datse weder niet
Tot dwaesheyd gaen, die haer brenght in 't verdriet.
Des Heeren heyl is na-by die hem vreest,

[p. 177]

 

Op dat ons Land we'er zy als 't is geweest;

 

Met eer bewoont, met luyster aen-gedaen;

 

Soo als 't, niet langh geleden, heeft gestaen.

 

 

 

4 Genaed' en trouw gaen tot malkander toe;

 

't Recht kust de rust, en is het vechten moe.

 

De waerheyd sal gaen spruyten uyter Aerd',

 

En maken God den mensch geopenbaert.

 

Gerechtigheyd siet van den Hemel ne'er;

 

God geeft het goed', en 't land sijn vruchten we'er.

 

Gerechtigheyd sal voor sijn aenschijn gaen,

 

Hy salse doen in sijn voet-stappen staen.