Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den XCIX. Psalm.

God de Heer regeert,
En wil zijn gëeert.
Beeft, ghy Volck'ren, beeft,
Voor hem, al wat leeft.
Aerde, schrickt altans,
Sittert voor sijn glans;
Die ons komt verschijnen
Tusschen Cherubijnen.

2 In sijn Zions Hoff

Is hy groot van loff;
Hooge, boven al
't Volck-rijck Aerdsche dal;
Daer men sijn gebied
Schrickelick ontsiet.
Dats' u dan beroemen,
Groot en heyligh noemen;

3 Prijsen Koninghs maght,

Die het recht betracht.
Vw seer-wijs-beleyd,
Heeft, in billickheyd,
Iacob recht gedaen.
Ghy doet ons bestaen.
Ons zijt ghy rechtvaerdigh,
Al zijn wy 't onwaerdigh,

4 Komt, verheft den Heer,

[p. 203]

 

Buyght u voor hem ne'er,

 

Bid, en seght hem danck,

 

Voor sijn voeten-banck;

 

Die verhoord' al wat

 

Mos' en Aron bad;

 

Die oock Priesters waren

 

In voor-lede jaren.

Pause.

5 Samuël was een,

Van, die met gebe'en,
Riepen tot den Heer;
Dien sy smeeckten seer.
Sulcks, dat hy sijn oor
Keerde tot gehoor,
En ontfingh de beden,
Diese tot hem deden.

6 God, die sprack tot haer

Vyt een wolck-pijlaer.
Zy, van hem verhoort,
Leefden na sijn woord,
En getuygenis;
Dat het wet-boeck is,
Van den Heer gegeven,
Om daer na te leven.

7 Heer', ons God, ghy waert

Over haer, op Aerd',
Een vergevend God;
Hoewels' uw gebod
Hadden weder-staen,
En ghy wraeck gedaen,
Over hare daden,
Als sy 't over-traden.

8 Nu, verheft den Heer,

Buyght u voor hem ne'er;
Buyght, daer hy 't u verght,
Voor het hoogh geberght'
Sijner Heyligheyd;

[p. 204]

 

Later zijn geseyt,

 

Onsen God ter eere;

 

Heyligh is de Heere.