Het nieuwe werck der psalmen van den koningh David

Den CXLIX. Psalm.

Ghy,'s Heeren Volck, Gods Gunstelingen,
Wilt God, den Heer een nieuw lied singen.
Laet Israël nu vreughde rapen
In die hem heeft geschapen.
Laet Zions kind'ren, nu ter tijd,

[p. 304]

In haren Koningh sijn verblijd;
Laets' haer verheugen over hem,
Met luyder keel en stem.

2 Dats' op de fluyt sijn Naem verheffen,

Op tromm'len hem, op harpen, treffen.
Want, siet, de Heer heeft aen hun allen
Een gunstigh wel-gevallen.
Siet, hoe sijn hert, sijn liefd' en lust,
Op den Sachtmoedigen berust.
Hy sal met heyl en welvaert haer
Vercieren al te gaer.

3 Dat, om die eer', sijn Gunstgenooten

Op-springen, en sijn Naem vergrooten.
Dats' op haer legers blijschap plegen,
En juychen om dien segen.
In hare kelen sal de Heer
Verheven wesen meer en meer.
Een swaerd, dat snijd aen beyden kant',
Is haer gestelt ter hand.

4 Om wraeck' op Heyd'nen te verschaffen,

En alle Volcken te bestraffen;
Om hare Koningen te binden;
In ketenen te winden.
Om, die by haer in achtingh staen,
Met ys're boeyen te beslaen;
En soo, in onderdanigheyd,
Tot God te zijn geleyd.

5 Om over hen, van 's Heeren wegen,

't Beschreven recht te laten plegen.
Dit sal van al sijn Vyt-gelesen
De heerlickheyd gaen wesen.