Brusselschen Blom-hof van Cupido

Klinck-dicht. Tot sijn Lief.

HIer hebb' ick in ghesangh 't beghin van mijnen brandt,
Het prijsen van uw' jeught, 't behoudt van weder-minnen,
Met dryer-leye stem, met dry verscheyden sinnen
Ghesonghen aen u, Lief, noch houd' ick eenen standt,

[p. 16]

 

V hert' blijft even koel, en mijnen tayen bandt

 

Blijft staegh aen my gheleemt: sult ghy 't niet eens betoonen,

 

Verwisselt van den nijdt, en my uw' gunsten thoonen

 

Verselt met eenen kus, die van den marb'ren kant

 

Van uwe lipkens komt, en met kleyn t'samen-smaecken

 

(O ! lieffelijcke vreughdt,) ons beyde adems facken ?

 

Dat soo ziel-treckende ons gheesten zijn ghepaert,

 

En ick met recht bescheedt het soet der weder-minnen

 

En blijdelijcker stem noch eens magh gaen beghinnen:

 

Oft soo niet; hoort mijn tongh' hier nieuwe klachten baert.