Brusselschen Blom-hof van Cupido

[p. 78]

Klinck-dicht. Hy twijffelt van de Liefde.

'K EN weet niet oft ick liefd', dan oft het veynsen kenn',

VVant kenden ick de liefd', ick soud' sijn wercken kennen:

Sijn wercken kenn' ick niet, want d'een uer sy my schennen,

Ghenesen d'ander uer, en oft ick beter ben

Versekert van 't gheveyns, dat thoont niet haer gherenn'

Tot my, n'oft oock de proef van haer gheneghentheden,

Dat sy gheen liefde droegh, s'en hadd' my noyt ghebeden,

En dat sy liefde droegh ('t welck ick niet en bekenn')

Sy soud' my haten niet, wanneer sy heeft vernomen

Dat rechte liefde my is in het hert' ghekomen,

En veynsde sy den haet, nu soud' sy 't oock met doen:

Dus kenn' ick gheen van beyd', en sal noch d'een betrouwen,

Noch op het ander staen, maer my ghestadigh houwen,

Versekert op haer' deughdt, en nimmer quaedt vermoên.