Brusselschen Blom-hof van Cupido

Klinck-dicht. Hy beklaeght weder sijns Liefs killigheydt.

NV moet ick èens mijn Lief met lau'ren gaen bekroonen,

Met myrthen gaen begroên, om dat de soete lent

Den lieven Meyen-tijdt ons tot veel vreughden went:

Al wilt sy my als nu een koelder aensicht thoonen

[p. 85]

 

Als self den winter hadd': om my we'er te beloonen

 

Met bitter wangigheydt', 't ghen' my soo krachtigh schent,

 

Dat my de bleecke doodt mijn leven (dat ten endt

 

Door haer ghekomen is) met myrrha dreyght te kroonen.

 

Ach ! sult ghy kille Maeght den tijdt die ieder stiert

 

Tot een volmaeckte vreughdt den tijdt wanneer dat zwiert

 

De liefde door 't ghediert', tot ons ghenucht niet kiesen ?

 

Oft sult ghy (stucksken ys) daer elck in liefde bloeyt,

 

Daer elck in liefde brandt, daer elck door liefde groeyt,

 

In 't midden van het vier noch strangher blijven vriesen ?