Brusselschen Blom-hof van Cupido

Klinck-dicht. Voor-segghende versekerheydt van bekomen gunst.

DE Liefd' quam lest van my (soo 't scheen) met keuringh' vraghen,

Oft dat ick niet en wist oft my mijn Lief bemind' ?

Ick peysde weynigh tijdts, en daer door wan-ghesint,

Seyd': Ick en weet het niet, want sy heeft kleyn behaghen

[p. 92]

 

(Soo 't schijnt) in mijn ghesegh; soo ick met slimme laghen

 

De waerheydt van haer vraegh', dan drijft sy in den windt

 

Mijn woorden heel verstoort; hier op sprack 't listigh Kindt:

 

Nochtans mijn moêr en ick noch gister-avondt saghen,

 

En hoorden haer gheroem (wanneer een ander gast

 

Met keurigh ondersoeck heeft naer haer minn' ghetast

 

Op hare vaste liefd', die s'u wilt eeuwigh schencken.

 

VVaer op ick seyd': ghy weet de waerheydt alder-best,

 

En hy half-dubbende heeft het met eet bevest,

 

En seyd': Al is sy zwack, en hebt gheen achter-dencken.

Eynde van 't tweede Deel.