Brusselschen Blom-hof van Cupido

[p. 133]

Klinck-dicht. Als een offerande tot danck-segghinghe aen de Liefde.

O ! Ancker-vaste minn', die diep in-wortelt zijt

Ons beyde blijde ziel', wy legghen t'offeranden

Ons pijnen ende smert', ons boeden ende banden,

Ons droefheydt en verdriet, en zweiren t'aller tijdt

Vw' trouwe slaefs te zijn; en als wy zijn verblijdt,

De helft des blijdtschaps sult ghy van ons oock verpanden,

En als wy zijn in eer', die sal u oock belanden:

Soo dat d'ons d'uw' sal zijn: ick bidd' u, alleen mijt

Van ons u heyligh vyer en tortse te ontrecken:

Neemt voordts wat ghy begheert; want 't spotten en het gecken,

Het knersen van den Nijdt, het snat'ren van de Maer,

Het keffen van de ghen' die ons den nijdt bereyden

En kan u uyt ons ziel' hooft-krouwend' niet doen scheyden,

VVant daer-men weder-mindt woont selden droef ghebaer.