De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Esmoreit

Een van de zgn. abele spelen, de vier wereldlijke toneelstukken uit de 14de eeuw, anoniem overgeleverd in het handschrift Van Hulthem.

Esmoreit is het verhaal van de gelijknamige Siciliaanse koningszoon die, na door een intrigant verkocht te zijn, in Damascus

[p. 196]

wordt opgevoed, maar later zijn ouders weer terugvindt en huwt met de heidense prinses Damiët.

Vele elementen in het verhaal komen overeen met historische gebeurtenissen op Sicilië in de eerste helft van de 14de eeuw, toen Robert van Anjou ten nadele van de rechtmatige erfgenaam van Frederik iii de troon poogde te veroveren. Of deze historische gegevens tot de oorspronkelijke redactie behoren, wordt betwijfeld: in oorsprong zou dan het stuk door een aantal bijbelse episodes rond de Mozes-figuur zijn geïnspireerd en zou de historische laag pas in een tweede stadium zijn toegevoegd. Hoewel Esmoreit inderdaad sporen van bewerking en van toevoegingen vertoont, die de interne coherentie en de toneelmatige kwaliteit niet ten goede zijn gekomen, blijft het nog steeds goed speelbaar theater. Zie ook Abele spelen.

Uitgaven:

R. Roemans en H. van Assche, Een abel spel van Esmoreit (1977³), met bibl.; A.M. Duinhoven, Esmoreit (1979), met bibl.; A. de Mayer en R. Roemans, Esmoreit. Eerste integrale reproductie van het handschrift naast de tekst in typographie (z.j.).

Literatuur:

A.L.I. Sivirsky, `De stamboom van Esmoreit' en L. Peeters, `Esmoreit in het gedrang', in Spiegel der Letteren, 20 (1978); H. Pleij, `Over de betekenis van Middelnederlandse teksten', in Spektator, 10 (1980-1981); A.M. Duinhoven, `Van Moses tot Esmoreit', in Dertien letterkundige squibs. Spektator, 10 (1980-1981).

[J. Reynaert]