De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Griseldis

Middeleeuwse figuur, symbool van vrouwelijke deugdzaamheid, de geïncarneerde lijdzaamheid.

De stof werd door versch. auteurs bewerkt, onder andere door Boccaccio in zijn Decamerone. Petrarca vertaalde in 1373 de vertelling van Boccaccio in het Latijn als Historia Griseldis mulieris maximae constantiae et patientiae, die in het Frans werd vertaald als Histoire de la constance et patience de Griseldis (1484), waarvan de Nederlandse Historie van der goeder vrouwe, genoemt Griseldis weer een bewerking is (oudste bekende druk ca 1500, sindsdien geregeld herdrukt tot 1840). Daarnaast zijn er in het Middelnederlands nog versch. oudere redacties van het Griseldisverhaal naar de Latijnse versie van Petrarca in hs. overgeleverd. Een rijmbewerking vindt men in Dirc Potters Der minnen loep.

Uitgaven:

D.J. van der Meersch, Historie van der goeder vrouwe genoemt G. (1849); J.H. Gallée, in Tijdschr. Nederl. Taal- en Letterk., 4 (1884); J. Verdam, in Idem, 17 (1898); J. Daniels, in Idem, 19 (1901); De vrouwen-peerle (1910), facs. uitg. van de uitg. van 1621; R. Pennink, Twee uit het Latijn vertaalde Middelnederl. novellen (1965).

Literatuur:

C. Schroder, G. (1873); F. von Westenholz, Die G. Sage in der Literaturgeschichte (1888); J. Knape, De oboedientia et fide uxoris. Petrarcas humanistisch-moralisches Exempel `G.' und seine frühe deutsche Rezeption (1978).

[J.J. Mak en J. Reynaert]