De Nederlandse en Vlaamse auteurs

Trudo, Leven van Sint

St. Trudo (625-ca 695) stichtte, na zijn studie in Metz, in zijn geboortestreek een klooster, thans de abdij St. Truiden bij de gelijknamige plaats. De oudste Vita Sancti Trudonis is die van Donatus, abt van Metz (geschreven ca 785). Hierop gaan alle latere vitae in meerdere of mindere mate terug. De belangrijkste, naast die van Donatus, is de Vita die Theodoricus (abt van St. Truiden van 1099-1107) in 1093 te boek stelde. Een Middelnederlandse vertaling van Donatus' werk is geheel bewaard gebleven. Het Leven van St. Trudo, dat gebaseerd is op Theodoricus' Vita, is slechts fragmentarisch overgeleverd. Van een berijmde vertaling bestaat nu nog een perkamenten dubbelblad uit ca 1400; van een prozaoverzetting - die gebaseerd is op de rijmtekst - zijn nog een dertigtal papieren bladen uit een hs. uit ca 1470-1475 over.

Ook in later tijd sprak het leven van St. Trudo aan. In 1539 schrijft Gerardus Moringues een Latijnse Vita Sancti Trudonis, confessoris apud Hasbanos. Tussen 1533 en 1558 maakt de Leuvense dominicaan Christiaen Fastraets een bewerking voor toneel: Tspel van Sinte Trudo, welke op haar beurt weer in het Latijn werd vertaald door Cruels van Gingelom onder de titel Vita Sancti Trudonis, comedijs duabis ut plurimum expressa. Nog in de 17de en 18de eeuw werden diverse levens van St. Trudo geschreven.

Uitgaven:

Chr. Fastraets, `Tspel van S.T.', in G. Kalff, Trou moet blycken (1889); Cruels Gingelom, in H.J.E. Endepols, Vita Sancti Trudonis [...] (1934); J. Deschamps, `Fragmenten van twee Middelnederlandse levens van Sint-Trudo', in Hand. Kon. Mij v. Taal- en Letterk. en Gesch., 16 (1962).

Literatuur:

J. Deschamps, `Fragmenten van twee Middelnederlandse levens van S.T.', in Hand. Kon. Mij v. Taal- en Letterk. en Gesch., 16 (1962); Idem, `Theodoricus van Sint Truiden, Vita Sancti Trudonis', in Vijftien jaar aanwinsten K.B. Brussel (1969); Idem, Middelnederlandse handschriften uit Europese en Amerikaanse bibliotheken (1972²).

[J.W.E. Klein]