Diederik

XVI

Het duurde natuurlijk heel, heel lang, voordat Diederik en Frietje weer beter waren. Elsje had ondertusschen een mooi hol voor ze gegraven onder een dikken boom en in dat hol werden ze verpleegd.

's Nachts sliep Bernard voor den ingang van het hol om te waken en Elsje sliep bij haar zieken.

Maar langzaam aan werden zij toch beter en op een goeden dag konden ze allebei buiten voor het hol in de zon gaan zitten.

Frietje werd het snelst beter en ze zag er weer wit en vroolijk uit, maar Diederik! Overal had hij brandwonden en zijn jasje was heelemaal aan flarden. Op de raarste plaatsen was zijn haar weggeschroeid en hij zag er heusch belachelijk uit. Maar niemand vond hem nu belachelijk.

‘Wat zullen wij gaan doen, als jullie heelemaal beter zijn?’, vroeg Bernard eens.

Diederik had daar ook lang over nagedacht en hij meende, dat ze dan eerst een nieuwen aanvoerder moesten kiezen. Maar daarvan wilden de anderen niet hooren en er

[p. 32]

werd dus besloten te wachten tot Diederik heelemaal hersteld zou zijn, vanaf zijn verbrande neusje tot zijn geschroeide staartje.

Op een goeden dag meende Diederik: ‘Nu ben ik wel heelemaal beter en als jullie willen, kunnen we morgen best verder gaan. Misschien vinden wij den goeden weg nog wel eens’.

‘Waarom zouden wij eigenlijk weggaan?’, vroeg Elsje. ‘Ik vind het hier heerlijk’.

‘Ik vind het hier ook fijn’, zei Frietje, ‘maar alleen zoo'n hol is niets voor mij’.

‘Ik vind het hier best’, bromde Bernard.

‘Dan heb ik een plan’, zei Diederik, ‘dan blijven wij hier en Frietje gaat boven in den boom een nest maken, zooals eekhoorntjes dat willen en Elsje en ik blijven hier in het hol. En...’, vervolgde Diederik weifelend, ‘dan hoeft er niemand meer aanvoerder te zijn’.

Iedereen vond dat een prachtig plan en zoo bleven ze dus bij de beek, waar Diederik nu heelemaal niet bang meer voor was.

's Nachts sliep Bernard voor het hol en waakte over Frietje en Diederik en Elsje en overdag wapperde boven het hol de vlag van Diederik, die gemaakt was uit zijn zwart gerookt postbodejasje, waar nog allerlei brandgaten in zaten.