Des wereldts proef-steen ofte de ydelheydt door de waerheyd beschuldight ende overtuyght van valsheydt
(1643)–Anton van Bourgoingne, Petrus Gheschier–
Auteursrechtvrij
[pagina 299]
| |
Waerheydt.
| |
[pagina 300]
| |
VVaerheydt.
Dit is waer en wel gheschreven;
VVant die by de Princen leven,
Meenen hierom groot te zijn;
Maer 't is valschen roem en schijn.
Dat de menschen dit verstonden,
Niemandt wierdt in't Hof ghevonden,
Niemant sou zijn vrij ghemoet
Slave maken om dit goet.
Maer de waen ghewoon te lieghen,
Compt ons iammerlijck bedrieghen,
En sy gheeft het Hof den prijs
Oft het waer een Paradijs.
En oft waer een wensch-baer leven
By den Prins als vriendt te sweven,
Daer voorwaer alsulcken lof
Niet en is als droom en stof.
Kont ghy dit niet wel doorgronden,
Hoort ick sal het u verkonden,
En betoonen voor ghewis,
VVat van sulcke saken is.
Die ten Hove veel verkeeren,
En als vriendt den Prins ver-eeren,
En daer over van de lien
VVorden allom aenghesien,
| |
[pagina 301]
| |
Zijn ghelijck een kleynen jonghen
Die op eenen bergh ghespronghen
Meent, om dat hy hooghe staet,
Dat hy't al te boven gaet.
Siet dit sal het Beeldt ons gheven,
Daer een lecker staet verheven,
En met groote menschen spot,
Oft hy waer een grooten Godt.
Dit's een Beelt ghestelt naer't leven,
Dat ten vollen heeft beschreven,
Soo dat wie de Coningh dient,
En den Coningh heeft voor vriendt,
Is wel boven al gheklommen,
Maer daer over noyt magh rommen;
VVant al staet hy hoogh ten toon,
Maer daer over noyt magh rommen;
VVant al staet hy hoogh ten toon,
Hy blijft kleyne van persoon.
Hy is boers en bot gheboren,
En door gunst alleen vercoren,
En door gunst alleen gheacht,
Daer hy kleyn blijft van gheslacht.
VVilt ghy dit noch voorder hooren,
Hoort dan, sonder u te stooren:
'T kint dat soo verheven staet,
En die by den Prince gaet,
Zijn veel minder bey te gader,
Danse waeren by ons nader;
| |
[pagina 302]
| |
VVant hoe hoogher dat-men sweeft,
Hoemen minder lichaem heeft.
En hoe hoogher dat wy vlieghen,
Hoe wy meer het oogh bedrieghen;
Iae den hoogh verheven wal
Maeckt bereydt een leeghen val.
Laet u vriendt een Coningh wesen,
Laet hem Keyser zijn ghelesen,
Laet hem dwinghen door ghebiet
Al wat dat de Sonne siet;
Even-wel ghy wordt bedroghen,
En den schijn heeft u gheloghen;
Al wat datter is in't Hof,
Vult u oogh met ydel stof.
'K sien wel ghy schept groote lusten,
Dat ghy mooght op groote rusten,
En dat Princen seere groot,
Zijn u steunsel inden noot;
Iae daer over dorst ghy treffen
Om u selven te verheffen,
En ghy meent door desen schijn,
Dat ghy groot in't Hof sult zijn;
Maer ick seggh' u daer-en-teghen
Dat ghy gaet verkeerde weghen,
En dat ghy veel kleender zijdt
Om dat ghy by groote rijdt.
| |
[pagina 303]
| |
Daerom steunt ghy op de Vorsten,
Daerom rust ghy op hun borsten,
Om te toonen dat ghy zijdt
Krancker dan ghy self belijdt.
Daerom gaet ghy by hen sweiren
Om de vrees van d'hofsche gieren;
Daerom dienen sy voor stoel
Om te klemmen uyt den poel.
Dus weet ocok de klim te vanghen
Eenen muer oock aen te hanghen;
VVant dit goet seer slecht van bast
Sonder hulpe niet en wast.
Soo den Prins tot u gheneghen
Heeft u oock door gunst ghedreghen,
Om dat ghy zijt voort ghebracht
Cleyn van stamme, cleyn van macht.
VVil ick hier wat naerder commen
En benemen al u rommen?
Voor ghewis dit groot gheluck
Sal u bringhen in den druck.
Die soo hooghe staen verheven,
Dat het al moet voor hen beven,
Krijghen licht een draey in 't hooft,
Die hen van hun eer' berooft.
Namentlijck sal dit gheschieden
Als soo hoogh-verheven lieden.
| |
[pagina 304]
| |
Steunen op een teere riet
Als ghemeen in't Hof gheschiet.
Princen gunst is haest verloopen,
Die hun vrienden dier becoopen;
Princen gunst is haest vergaen;
VVee hen die op Princen staen.
'T Is een konst, den Prins te vleyen
En sijn netten wel te spreyen;
'T is een konste, by den Vorst
VVel te lachen uytter borst.
Maer dit moet ick oock belijden
Heden, en tot alle tijden,
Dat des Coninghs soet ghedacht
Is maer ijs van eenen nacht.
Hoe wel dat ghy schijnt te blincken,
Ghy kont haest ten Hove stincken;
Princen hebben groote gal,
En hun gramschap dwinghet al.
Alle landen, alle rijcken
Konnen dit voor't recht doen blijcken,
Dat soo danigh Heer-verdriet
Altijt is in 't Hof gheschiet.
Die als vriendt met Heeren handelt,
En in't Hof met Princen wandelt,
Selden sterft sijn eyghen doodt,
Oock al is hy noch soo groot.
| |
[pagina 305]
| |
Vreest dan alle Princen Hoven
Die de waen soo weet te loven;
VVant in't Hof, voor groot gheluck
VVoont maer af-gunst, nijdt, en druck.
Kiest een stil en effen leven,
Dat de Hoven niet en gheven:
Grooten vriendt in's Coninghs Hof,
Valschen roemn, en kleynen lof.
|
|
