Des wereldts proef-steen ofte de ydelheydt door de waerheyd beschuldight ende overtuyght van valsheydt
(1643)–Anton van Bourgoingne, Petrus Gheschier–
Auteursrechtvrij
[pagina 318]
| |
Waerheydt.
| |
[pagina 319]
| |
VVaerheydt.Om in't korte veel te segghen,
En den Leser voor te legghen,
Merckt hoe dat den ionghen speelt
Met den vliegher in het Beeldt,
En ghy sult met my belijden,
Dat de menschen sich verblijden
Even als de kinders hier
Met een vliegher van pampier.
Siet den jonghen in de plaete
Die vermaeckt sich boven maete
Met een groot pampiere blat
Dat de storme winden vat;
En hy gaet daer over rommen
Dat sijn vliegher is gheclommen
Sachtjens sonder groot gherucht
Boven in de blauwe lucht:
Maer en compt niet aen te mercken,
VVat den windt kan doen en wercken,
En ghelijck het veel ghebeurt,
Dat den windt den vliegher scheurt.
Soo de menschen in hun daghen
Scheppen dickwils groots behaghen
Min oft meer als kinders hier
In de vlieghers van pampier.
| |
[pagina 320]
| |
En door ydelheydt ghedreven
Dorven op de waters sweven,
En als kinders spelen daer,
Ofter waere gheen ghevaer.
'T is van Schepen dat wy spreken
Die by vlieghers zijn gheleken,
Die als vlieghers in de locht
VVorden in de zee ghebrocht,
En tot in de locht gheheven,
En tot in den grondt ghedreven,
Al naer dat den windt belieft,
Die haer door sijn kracht gherieft.
Met alsulcke krancke rebben
Trotst den mensche vloet en ebben,
En hy acht dit houte-peerdt
Al des wereldts schatten weerdt;
En het dunckt hem spel te wesen
Als den windt is op-gheresen
En met eenen vollen crop
Blaest de ruyme zeylen op.
Maer hy wordt van waen ghekoestert
En door ydel schijn ghevoestert;
'T schip dat hy soos eer bemindt,
Is maer spot van eenen windt.
Siet, tempeesten ende baren
Sullen schip noch Coopman sparen,
| |
[pagina 321]
| |
En hem bringhen in den noodt
Tot een proye van de doodt.
VVant sijn vlote sal versincken,
En de menschen al verdrincken;
En dan compt het al op niet
Dat de groote vlote biet.
O! verdwaelde sotte sinnen!
Die de schepen soo beminnen,
En soo moedigh van de ree
Vlieghen met den boot in de zee;
Sonder op den windt te dencken,
Die oock't groote Schip kan krencken,
En vernielt ghelijck het vier
Eenen vliegher van pampier
Dit begheer' ick hier voor ooghen
Door historien te tooghen;
Leser let op ons ghedicht
Dat de schip-braeck brenght in't licht.
Xerxes vroom, en wel gheslepen
Hadde menigh hondert Schepen,
En hy sondter van de Ree
'T weemael duysent in de zee.
Hy quam selver op de baeren
Seer hooghmoedigh uyt-ghevaeren,
En ginck op sijn vyant aen
Om de Griecksche macht te slaen.
| |
[pagina 322]
| |
'T scheen een grooten bosch te wesen
Die in zee was opgheresen,
Soo veel masten sagh-men daer
By malckander paer en paer.
Maer in seere corte daghen
VVierdt sijn gantsche vloet gheslaghen
En ghebrocht in groot verdriet
Door den windt die niemandt siet.
Daer lagh Xerxes met sijn kielen
En soo menigh duysent zielen;
Hy, die scheen een grooten Godt,
VVierdt van eenen windt bespot.
Hollant voert soo vele Schepen
Als een Princens macht kan slepen,
En men sieter aen het Strandt
VVonder vele kloeck ghemandt:
Mae rist dat wy willen tellen
Die den windt heeft dorven vellen,
En heeft doen te gronde gaen,
Niemant sal't ghetal verstaen.
Datse stonden in haer plecken,
'T waer om gansch de zee te decken,
Soo veel lighter in den grondt
Door de winden dodot ghewondt.
Merckt hoe dat die groote kraken,
Die Philippus dede maken,
| |
[pagina 323]
| |
Ghinghen verre boven al
Alsse staken van den wal;
En nochtans de dulle winden
Hebben die oock konnen vinden
En met stormende ghewelt
Als een vliegher neer ghevelt.
VVeynigh van die groote Schepen
Hebben't platte landt ghegrepen,
En den aldermeesten hoop
Is ghebleven in den loop.
Om mijn reden af te breken
Magh ick met de waerheydt spreken,
Dat de groote vlote schier
Is een vliegher van pampier.
VVant de aldercloeckste Schepen
Kan een windt te gronde slepen:
Dus wie daer op is ghesindt,
VVaeyt en draeyt met alle windt.
|
|
