Strofen en andere verzen uit de nalatenschap van Andries de Hoghe

[p. IX]

 

Die van Uw liefde de belijders waren,

 

Zij rusten allen met de martelaren.

 

Al hare helden zijn in 't veld verbloed...

 

Toch blijft in heel Uw weerld de zege hare.

Orfi uit Sjiraz.

[p. XI]

Strofen

[p. 1]

Eerste strofe

Aan sombren spiegel van zwoele wake
drijven, geloken leliën, mijn oogen.
Ik kan niet slapen: de geur der rozen
wordt oppermachtig met den nacht.

Ik zal niet stijgen tot luchten droomen:
diep in haar schachten de vleugelpennen
zijn zwaar en vochtig van reukig dauwen:
de geur der rozen houdt mij neêr.

Ik kan niet duiken naar donkren sluimer,
ik kan niet zinken tot zwart vergeten:
de geur der rozen omdwelmt mijn slapen:
de geur der rozen houdt mij op.