Tusschenspelen

[p. 65]

Dansliedje

Vóor de maskers vallen,

Laat ons weg zijn, lief, van 't feest!

De oogen weten we alle,

In wat mom zij gaan gevleesd...

Weinig nieuw verrassen

Brengt het lichten van den schijn

Ons, vanjongs ontwassen

Aan zijn argeloos domein...

Thuis in de verkleedheid

Van 't armzalig quiproquo,

Rijk in de gereedheid

Van ons trouw incognito,

Door de amechtge stormen

Van hun nooit vervulde onrust,

Door hun uniformen

Onverzaadlijk zatten lust,

[p. 66]

 

Door de schelle vreugden,

 

Door den aangeleerden rouw

 

Van hun veile deugden,

 

Van hun opgekochte trouw,

 

 

 

Door al de oversture

 

In haar ongezette tij

 

Weifele figuren

 

Van de duizle rondelij - -

 

 

 

(Als door 't uit zijn voegen

 

Lang geformuleerd heelal,

 

Vierend zijn vernoegen

 

In de voorbestemde val,

 

 

 

Vogelvrij, onschenbaar,

 

Op den pols van eigen tijd,

 

Eeuwig ondoorkenbaar

 

In dagklare heimlijkheid,

 

 

[p. 67]

 

Door geen cijferreekning

 

In zijn gouden spot getucht,

 

Neemt naar eigen teekning

 

't Licht zijn allerweegsche vlucht):

 

 

 

Gleed onze aardsche stonde,

 

Uit der harten drang gevlerkt,

 

De eigen zuivre ronde

 

Ongemoeid en ongemerkt...

 

 

 

De oogen weten we alle,

 

In wat mom zij gaan gevleesd...

 

Eer de maskers vallen,

 

Maken wij ons weg van 't feest!