Briefwisseling 1930-1940. Deel 4

[p. 58]

974. E. du Perron aan M. ter Braak
Indische Oceaan, 27 October. [1936]

aant.

Beste Menno, Ik zou je een lange brief willen schrijven, maar kom er niet toe. Eigenlijk is deze reis knapjes vervelend; het zou aardig hebben kùnnen zijn, zonder de menschen met wie je verplicht bent zulke lange dagen te deelen, en als je heelemaal niet zeeziek bent. Sinds gisteren voel ik me verre van lekker (sinds gisteren zijn we in de Indische Oceaan en, ofschoon het weer goed blijft, de deining is hier anders, ‘machtiger’). Maar het kan ook zijn dat ik eindelijk wee ben van het verkeer met lieden die je zoo langzamerhand steeds meer kent en aan wie je werkelijk niets te zeggen hebt. Als deze lieden mij een teruggetrokken, dom heertje vinden, hebben ze groot gelijk!

Bep schiet geen haar beter met ze op, misschien zelfs nog iets minder goed dan ik. Maar ze begint dol op de zee te worden en spreekt van een yacht dat we koopen moeten als we rijk geworden zullen zijn, etc. - Alain daarentegen is - ofschoon hij ‘roode hond’ heeft gekregen van de warmte - in voortreffelijk humeur, wordt zeer bemind en bejuicht door iedereen en voortdurend geknuffeld door 2 wat oudere jodinnetjes; terwijl ook Rasidi als een kloek over hem waakt.

Over 3 dagen zijn we in Colombo. Wij nemen ons voor om ons daar mateloos te goed te doen aan vaste grond en kerryspijzen, na 9 dagen golven en 17 dagen deensche lunch. Dit laatste maakt me tegenwoordig al wee als ik eraan denk, en de lieden hèbben gelijk die beweren dat een goede keuken in verband staat met het sexueele temperament van een individu of een ras. Ik ben er zeker van (naar de lunch te oordeelen) dat de Denen, die een zekere reputatie van vrijlustigheid hebben, zéér middelmatig zijn als het komt tot inniger contacten. Trouwens, met zulke banale en kinderachtige smoelen; ze komen nooit het H.B.S.-stadium te boven. En ze heeten òf Jensen, òf Hansen, òf Knudsen, òf Petersen, òf Kristensen òf Nielsen. Meer namen hebben ze niet; ook op dit punt fantazie homaar! Maar het is als met de lunch: je kunt combineeren. Bv. er is hier een fami-

[p. 59]

lie, genaamd Bay Nielsen. En de scheepsdokter heet Niels Bay. (O ja, je kunt ook Bay heeten.)

Later meer en beter, uit Indië en vanaf een vaste schrijftafel. Nu veel hartelijks 2 × 2,

een hand van je

E.

Houd me op de hoogte, desnoods in telegramstijl, en zend me vooral je Zondags- (en andere) stukken. Die schrijf je voortaan voor ons ook!

P.P.S. Lees vooral Les Célibataires van Montherlant; je kan het in een editie van 3 frs 50 krijgen. (Livre de Demain, Fayard, die gele boeken). Laat vooral Vestdijk het lezen!

Zend mij 5 exx. van Het Vad. met mijn interview erin naar Bandoeng. Niet vergeten!