Briefwisseling 1930-1940. Deel 4

1145. E. du Perron aan M. ter Braak
Bergen (N.H.), Nesdijk 19
2 April 1940.

aant.

Beste Menno, Alles bijeen wel een roezemoezig avondje, gisteren. Vooral na die 2 uur-lange bespreking met Contact, waaraan 1 uur met Stuiveling voorafging. Wij waren suf toen we thuiskwamen. Vorrink is een overstelpend man! En de fantoom-achtige verschijning van Gans in het stationsrestaurant (zocht hij misschien Mette die met een vrijer den trein wilde nemen?) - het was allemaal nogal angstig.

Vandaag heb ik mij met Slauerhoff beziggehouden. Mijn ‘rapport’ heb ik geschreven en bij Jany gebracht; dan heeft alvast één lid v/d Commissie het gelezen vóór het Bergen verlaat. Jany stuurt je dat ‘rapport’ door.

Er zijn twee slechte verhalen bij, en 1 daarvan heeft zelfs nog wel ièts aardigs. Nl. De Gesch. v/h Paarlensnoer (dat is niet heelemààl slecht) en Een Dubbele Vergissing (dat is snert). Het éénactertje, Escale, is mij erg meegevallen.

Ik vind niet dat we die 2 dingetjes moeten afkeuren, die samen ± een vel groot zijn. Waarom zoo keurig?

Hoe staat het met de poëzie? Ik heb gemerkt dat Lekkerkerker zich heeft aangematigd de genitief-s overal aan de woorden zelf te schrijven, waar Slauerhoff ‘'s’ schreef. Dat is priggish. Ieder heeft het recht ‘'s’ te schrijven, ook als die aangelijnde s correcter is. Ik zou er dus voor zijn om rustig die 's overal te herstellen, ook in de poëzie.

Wil je dit even nazien in de Slauerhoff-bundels die je hebt? Daar staat toch overal ‘'s’, niet?

[p. 410]

Laat je me de revisie van de poëzie ook nog zenden? Ik vertrouw dien L. bepaald niet heelemaal!

Antwoord gauw hierop.

Hartelijke groeten, ook van Bep en aan Ant,

je

E.

P.S. Ik heb een zeer pijnlijken indruk van den heer X. gekregen. Wat een onaangenaam smoel heeft die man! En zei je vroeger niet dat hij je aan mij deed denken? Zie ik er dan ook zoo kikker-achtig uit? Verdòmd vervelend is dat dan!