Briefwisseling tussen Menno ter Braak en E. du Perron 1930-1940 (herziene editie)

E. du Perron
aan
Menno ter Braak

Lugano, [30 mei 1932]

Lugano, Maandag.

Beste Menno,

Mijn Lawrence-artikel is nog niet verschenen, en zie eens wat ik krijg! Of kreeg jij ook zooiets, word jij ook serieus genoeg geacht voor deze bekentenissen? En heb je er 20 mark voor over?

Bep worstelt met Le Monde Sans Ame van Daniel-Rops, iets heel ergs; ik gaf het gisteren op, na een taaie strijd met Sons and Lovers. Genoeg Lawrence voor mij. Trouwens, de zon komt terug, wij zullen weer kunnen gaan wandelen. Als ik niet wist dat jij S. and L. had, zou ik het jou ook gezonden hebben, nu wordt het een cadeau aan de bibliotheek van het hotel. Wij hebben hier een oude Amerikaansche tante met een wondervolle buste, je hebt nog nooit zooiets gezien: een wonder, niet alleen van volume, maar - vooral! - van evenwicht. Het is een buste die niet hangt, of zich breed uitstalt, maar die absoluut zwééft. En soms is ze heelemaal wit, in zilver gehuld, scherp vooruitstekend uit een zwart kleedingstuk met goud op de rug. Ik heb er dit versje op gemaakt, a l'improvisto, toen ik voor de eerste maal het wonder op deze wijze zag omkleed:

Mijn oog, als langs de kusten
een trage stoomboot gaat,
glijdt om Uw zilvren busten
en rug van goudbrocaat.

Het is niet bizonder goed, zelfs qua Forum-poëzie, maar neem het hier maar voor lief.

Tot nader. Met hart. groeten, ook van Bep, je

E.

Als jij die Finamotterij, of dat Finamotwerk, wenscht te bezitten, de boekhandel ‘Mondain’ zal er zeker niet zoo erg op letten of de eene of de andere Forum-redacteur het bestelt!

Origineel: Letterkundig Museum, Den Haag