Beatrijs

Vijfde tafereel.

In het klooster.

BEATRIJS

(binnenkomend in het klooster):

En alles nog net zoo: daar het Mariabeeld, - en het beeld was weg, zei vrouw Claessen.

(Slaat een kruis).

Gegroet Maria! O. ik begrijp het, een wonder is gebeurd; veertien jaar geleden is het Mariabeeld verdwenen, en nu na veertien jaar is het terug; veertien jaar geleden ben ik uit het klooster gevlucht en nu, na veertien jaar, kom ik terug; en niemand heeft Beatrijs gemist. Dank Maria, voor de genade, die ge me gegeven hebt, gij, die in Uw goedertierenheid het werk van een leekezuster hebt gedaan om

[p. 18]

mij, arme zondares, te beschermen. En hier liggen mijn kleeren, zooals ik ze had neergelegd. Hier mijn kleed, dat ik altijd zoo graag droeg, en dan mijn kap, die zoo goed over mijn haar sluit, en mijn sandalen, die zoo goed aan mijn voeten passen

(trekt onderdehand kleeren aan en bidt):

Wat voel ik me weer gelukkig, heb dank Maria, groot is Uw genade, duizend maal dank.

(Kruis). Beatrijs af rechts

.