Liederen

Avondlied

Op de stemme: Als ik laatst van Holland voer, ik voer van Amsterdam

1 Ach proper dier, waar wil je heen
zo in de nare nacht?
't Is zorgelijk te gaan alleen;
mij tot konvooi verwacht,
mij tot konvooi verwacht.

2 Hoe komt dat gij zo schichtig bent,
en vliedt van mij zo verd?
Geen vijand, lief, is u omtrent,
waartoe dit lopen, hert?
waartoe dit, etc.

[p. 34]

[p. 35]

 

3 Vreest gij niet dat de boeven, vrouw,

 

u zullen randen aan?

 

Als zij u misdeden, ik zou

 

van rouw en smart vergaan.

 

 

 

4 Ik heb u dit zo dik gezeid,

 

ook van de liefde mijn:

 

gelijk het hout in 't vuur geleid,

 

zo lig ik in de pijn.

 

 

 

5 Hoe dikwijls heb ik mij vermand

 

om u te lopen naar,

 

niet eens aanziende eer of schand,

 

ik achtte 't niet een haar.

 

 

 

6 Zo vreemd als g' u in 't lopen toont,

 

zo vreemd zijt gij in als.

 

Blijft al mijn moeite ongeloond,

 

zo is de kaart heel vals.

 

 

 

7 Als ik nog denk om d' oude vreugd,

 

en om de laatste praat,

 

dan is mijn hartje heel verheugd,

 

wat zou nu doen de daad?

 

 

 

8 Waarom toont gij zo vreemd een schijn,

 

daar gij mij wel meugt zien?

 

Ik bid u, troost, ontdekt 't mijn,

 

de oorzaak van dit vlien.

 

 

 

9 Nu gij mij dit te kennen geeft,

 

en openlijk vermondt,

 

zo zal ik u, mijn lief beleefd,

 

beminnen t' aller stond.

[p. 36]

 

10 Prinses moet ik scheiden alree,

 

zo beveel ik u d' Heer,

 

die wil dij, mij bewaren mee,

 

adieu mi jn lief vol eer,

 

adieu mijn lief vol eer.