Liederen

[Wat raas je, dolle mens verwoed]

Stemme: op de vooize van de achtenzestigste psalm

1 Wat raas je, dolle mens verwoed?
Wat klamp je dus met boos gemoed
in overoude twisten?
't Is ijdelheid, o schepsel blind!
dat gij uzelve zo vastbindt
aan 't wanen of sektisten.
Want de erfleer en voorgang port,
dat men onstuimig toornig wordt,
ook vadsig en verzuimel.
Wargeesten kloek en kibbelziek
verwekken uit een wrok of piek
veel duivels woest getuimel.

2 Hoe durf je, schim, met koene kop
zo stijgen heen ten ladder op

[p. 85]

 

in Gods geheimenissen?

 

Meest komt die steeds op d' hemel staart,

 

zichzelf vergetend' en de aard,

 

in vuile val te glissen.

 

Wat wil je dan, o aardeworm!

 

Gods hoge raad en schone vorm

 

met aards vernuft doorgronden?

 

Het blind verstand schermutst en mist,

 

gedenk, o mens! hoe dat du bist

 

bewenteld in dijn zonden.

 

 

 

3 Wie zich tot zulk hartspieg'len wendt,

 

zijn eigen snoodheid eerst bekent,

 

dees doet hem Gode kennen,

 

en zijn verwende kwa natuur

 

leert hij, met Christ, al valt het zuur,

 

door tegenwenst ontwennen.

 

Ach God, hoe dik en menig reis

 

weerstreeft dit stribb'lig welig vleis

 

mijn redelijk vermogen!

 

Wel duistmaal, leider! op een dag.

 

Heer, geef dat ik verwinnen mag

 

de vader van de logen.

 

 

 

4 O Schepheer mij tot u bekeert,

 

ik bid dat gij mij bidden leert,

 

ook sterven, en wel leven,

 

eer dat mijn jaren rollen af

 

en mij de dood het stinkend graf

 

zal tot een prooie geven.

 

Gelijk het lijf hier heeft van nood

 

huis, kleding, wijn, water en brood,

 

zo heeft de ziel van node

 

gezond geloof, verlicht verstand.

[p. 86]

 

O Heer, uw geest, uw woord, uw hand,

 

die trekt ons uit den dode.

 

 

 

5 O Bouwheer van 't menslijk geslacht,

 

zuiver mijn hart en geef mij kracht

 

uw wegen te bewand'len;

 

maak mij alleen niet letterwijs,

 

maar geef dat ik uw goedheid prijs

 

bij vromen en verstand'len.

 

Wel hem die 'tgeen hij kent voor goed,

 

recht wel beleeft en daad'lijk doet

 

met ware goede daden,

 

en niet op zijn verdiensten ziet,

 

Gods zegen hier, en na geniet

 

de Hemel uit genade.