Cupido's lusthof



[pagina *4v]

Sonnet. DE schoon Aurora rijst, eer Phoebus gheeft den schijn, Die yeders hert verheucht, int aenvanck van het daghen Maer oft den Spotters al, dit selve sal behaghen Vermoed' ick, most gheschien met overgroote pijn. Dus Schampers die niet treft, vvie dat ghy mochtet zijn Doorleest dees Lusthoff eer ghy smadich valt int claghen De fouten teeckent aen, en vviltse Momus draghen Dees sal u loonen van de moeyten t' elck termijn. Maer vvie eens anders siet, sijn eyghen niet can kijcken VVant al dat schempen can, sou me vvel Rethorijcken En Zoylus synen aert, doch laten blijcken moet. Ick stel my in hun deer, die vande Conste vvijcken Al vvaert dat sy te gaer, vvat beters lieten blijcken VVie dat veracht goe gonst, ghelijck de gecken doet. Bedenckt u tis tijdt.