Skiplinks

  • Tekst
  • Verantwoording en downloads
  • Doorverwijzing en noten
Logo DBNL Ga naar de homepage
Logo DBNL

Hoofdmenu

  • Literatuur & taal
    • Auteurs
    • Beschikbare titels
    • Literatuur
    • Taalkunde
    • Collectie Limburg
    • Collectie Friesland
    • Collectie Suriname
    • Collectie Zuid-Afrika
  • Selecties
    • Collectie jeugdliteratuur
    • Basisbibliotheek
    • Tijdschriften/jaarboeken
    • Naslagwerken
    • Collectie e-books
    • Collectie publiek domein
    • Calendarium
    • Atlas
  • Periode
    • Middeleeuwen
    • Periode 1550-1700
    • Achttiende eeuw
    • Negentiende eeuw
    • Twintigste eeuw
    • Eenentwintigste eeuw
Cupido's lusthof (1613)

Informatie terzijde

Titelpagina van Cupido's lusthof
Afbeelding van Cupido's lusthofToon afbeelding van titelpagina van Cupido's lusthof

  • Verantwoording
  • Inhoudsopgave

Downloads

Scans (24.66 MB)

XML (0.29 MB)

tekstbestand






Genre

poëzie

Subgenre

emblematiek
liederen/liedjes


In samenwerking met:

(opent in nieuw venster)

© zie Auteursrecht en gebruiksvoorwaarden.

Cupido's lusthof

(1613)–Gerrit Hendricksz. van Breughel–rechtenstatus Auteursrechtvrij

Vorige Volgende
[pagina 110]
[p. 110]

17. Emblemata.

 
DEn vvech die Cupidinem spoort
 
In als can houden doen accoort
 
Sy op haer luyt met soet ghequeel
 
Hy Lamenterent op zijn veel
 
Soo dat tgheluyt het herte raeckt
 
VVaerom beyd' hun ghemoet vermaeckt
 
Dus vreuchdichlijck gaen sy haer gang
 
Den dach valt maer een ure lang
 
Door dien het oversoet ghesicht
 
Malcanders pijn en smerte licht
 
Tot scheyden streckt niet heur ghedacht
 
Eer Sol gaet rusten teghen nacht.



illustratie


 
Orphei Harp lockt menschen dier
 
maer tspel mijns liefts loet my alhier

[pagina 111]
[p. 111]

Een nieu Amoureus Liedeken:

Op de voyse.
Van Coridon ende Silvia.
 
O Hebe Goddinne der jeucht
 
Hoe weynich laet ghy rusten
 
De Liefgens die om soete vreucht
 
Hun buyten gaen verlusten
 
Tghevoghelt eel
 
En tsoet ghespeel
 
Haer Lieffde noyt en blusten.
 
Alleenich niet het vrientlijck woort
 
Hoe liefftallich ter spraken
 
Hun harten gheven can confoort
 
Oft jeuchdelijck vermaken
 
Ghelijck als wel
 
Het soete spel
 
De heete Min doet blaken.
 
Den clanck die climmet doort ghesicht
 
Int binnenste vant herte
 
Hoewel de ooghen schijnen dicht
 
Tot mindering der smerte
 
Soo brenghet dan
 
De Lieffd' hun an
 
Inwendich een verwerte.
 
O soete Lieffdens hooghen graet
 
Die ons doet accorderen
 
Hoe yeder een te moede staet
 
Al spelent quinckeleeren
 
Dat gheeff ick u
 
Te Dencken nu
 
Door Lieffdes gouverneren.
 
Den Harder zijn Lieff Harderin
 
De eere gont int speelen
 
Terwijlen soeckt hy haren sin
 
In Lieffden soet te steelen
 
Hy heur aensiet
 
Sy weer hem biet
 
Loncxkens die niet verveelen.
 
Och dat de soete snaren teer
 
Soo langhe conden dueren
 
Als wy / ons lust wert eens te meer
 
Den dach scheen maer twee uren
 
Want Lieffdes strijdt
[pagina 112]
[p. 112]
 
Weet van gheen tijdt
 
Alst Lieff wort sliefs gebueren.
 
Singht helder fieren Nachtegael
 
Hier buyten in het groene
 
Wy sullen doort spel Musicael
 
In Lieffden tbeste doene
 
Want soet van geur
 
In zijnen fleur
 
Staet des Somers saysoene.
 
Nu dan Princesse twort vast laet
 
Gheen tijt heeft ons verdroten
 
Na binnen menich Lieffgen gaet
 
Eer de poort wort ghesloten
 
Beyd' onsen lust /
 
Wert haest gheblust
 
Als vreucht sal zijn ghenoten.

Finis.


Nieu Amoureus Liedeken:

Op de voyse.
O ghy Nimphe hooch vermaert, &c.
 
EEr, Loff, Prijs, int Hollants pleyn
 
Sy u o Liefste schoon
 
Door de zedicheyt ghemeyn
 
En aerdicheyt ydoon
 
Gratieus // soet en heus
 
Zijt ghy maechdelijcke zaet
 
Waerom trou // Eel jongvrou
 
Ick u Min in Lieffdes graet
 
O ghy reyne // Maecht
 
Die alleyne // plaecht
 
Hem / die Lieffd' naer jaecht.
 
Menich lieven soeten praet
 
Wy hebben tsaem ghepleecht
 
Lieffd' waerby de werelt staet
 
V noyt en heeft beweecht
 
Mijn begheer // was op eer
 
Door een onghevalste Min
 
Maer ghy vroet // Liefgen soet
 
Van my keerden uwen sin
 
Ick betrouden // mijn
 
Op u goude // schijn
 
Maer die bracht dees pijn.
[pagina 113]
[p. 113]
 
Als Aurora in claerheyt
 
V reyn Verciersel blinckt
 
Waerin hert en sinnen leyt
 
Die tsamen ghy bedwinckt
 
Als de Son,, Helicon
 
Overstraelet wel van vart
 
V ghesicht // alsoo licht
 
Oock inwendich me het hart
 
Dat mits desen // dan
 
Het niet wesen // can
 
V te wijcken van.
 
Met des wijsheyts deuchden croon
 
Ick chieren sal u hooft
 
En dan stellen opten throon
 
Van Pallas, dit ghelooft
 
D'in gheplant // cloeck verstant
 
Sulcx in alles Meriteert
 
Dan het schijnt // diet soo pijnt
 
Ghy in Lieffden niet begeert
 
Mijn verheven // dier
 
V trots leven // fier
 
Can verandren schier.
Prince.
 
Mijn Princes vol hoocheyts aert
 
Ick wensch u meerder vreucht
 
Dan ghy voor u Dienaer spaert
 
Die u niet jont dan deucht
 
Die ghy loont // onverschoont
 
Doch ick u niet haten // sal
 
Dies voort lest // op zijn best
 
Moetmen oock wat praten // mal
 
Hout u waeren // ghy
 
En laet varen // my
 
Adieu segh ick dy.

Finis.


Ballade.

 
Het scheyden is onsoet
 
Alst anders niet can wesen
 
En het so wesen moet
 
Verloren ist ghegresen.

Tsamenghesang van een Vrijer ende Vrijster.

[pagina 114]
[p. 114]
Op de Voyse.
Ick claech u Venus dieren, &c.
 
Vrijer.
 
MIjn Lieffste uytvercoren
 
Reyn Dochter triumphant
 
Wiens Lieffde van te voren
 
Mijn Lichaem steect in Brant
 
Door t'Lieff aenschijn plaisant
 
Dus blijft my voort ghetrouwe
 
Edelen Diamant
 
In Lieffd' ick u aenschouwe.
 
Vrijster.
 
Derft ghy u dus verstouten
 
O Edel jonghlinck saen
 
By my te comen couten
 
Van Lieffd' te doen vermaen
 
Tis al te stout bestaen
 
Mits ick soo rijck van goede
 
En ghy dus slecht comt aen
 
Niet edel zijt van bloede.
 
Vrijer.
 
Tgheen ick schoonste beginne
 
Door Reyne Lieffd' gheschiet
 
Want Venus de Goddinne
 
My dit alleenich riet
 
Door Cupidos ghebiet
 
Die tot uwen persoone
 
Trou Lieffde groeyen liet
 
Die schoonder zijt dan schoone.
 
Vrijster.
 
Iongman laet sulcx betyen
 
En siet nae u proffijt
 
Een ander maecht wilt vryen
 
Dewijl het noch is tijt
 
Soo sal reyn Lieffdes strijt
 
Niet soo swaermoedich wesen
 
Oft anders wel subijt
 
Ghy worden mocht mispresen.
 
Vrijer.
 
De Lieffde tallen stonden
 
My deuchdich onderricht
 
Die u oock wel can wonden
 
Met eenen Gouden schicht
 
De pijn dan wat verlicht
 
Oock mindert tgroot beswaren
[pagina 115]
[p. 115]
 
Wanneer het dertel wicht
 
Ons twee doet tsamen paren.
 
Vrijster.
 
Ick can my niet verstooren
 
Mits ghy van Lieffde spreeckt
 
V moeyten zijn verlooren
 
Twaer beter dat ghy weeckt
 
Eer u jong harte breeckt
 
Hoe soud' ick lieven connen
 
Mijn verwe eer verbleeckt
 
T'is al te laet begonnen.
 
Vrijer.
 
In fleur staet noch te bloeyen
 
De Lieffd' door haren graet
 
Waerom can die niet groeyen
 
In u Maechdelijck zaet
 
Tvertoeven valt te laet
 
Tot Lieffd' wilt u begheven
 
Wel heldren dagheraet
 
Int bloeyen ws jong leven.
 
Vrijster.
 
Al is u droeflijck smeeken
 
In alles soo minsaem
 
Ghy sult soo Lieff niet spreken
 
Dat my wert aenghenaem
 
Door Lieffde seer bequaem
 
Dus latet doch betijden
 
Eer dat ghy door de blaem
 
Raeckt in swaer teghenstrijden.
 
Vrijer.
 
Hoe condy my versmaden
 
Ghy Edel Peerle schoon
 
Voor sulcke groot weldaden
 
Sal ick weer schencken loon
 
Want met een Gouden Croon
 
Sal ick u hooft vercieren
 
Ick ben eens Princen Soon
 
Vol deuchsame manieren.
 
Vrijster.
 
En oft mijn hert u minde
 
Ghy waerden jongman vroet
 
En dan AEolus winde
 
Die waeyde onder voet
 
Het wert eens soo onsoet
 
Alst oyt was van te voren
 
Dus na mijn reden doet
[pagina 116]
[p. 116]
 
En draecht gheen Lieffd' verloren.
 
Vrijer.
 
Soud' ick mijn reyn Princesse
 
Niet tooghen Lieffde bloot
 
Want ghy blijft mijn Voochdesse
 
In desen hoochsten noot
 
Want Liefde overgroot
 
Heeft theel verstant omvanghen
 
Dus strecket totter doot
 
Nae u al mijn verlanghen.
 
Vrijster.
 
Krenckt niet u jonge leven
 
O Edel Prince reyn
 
Een ander wilt aencleven
 
Hier in het Nimphes pleyn
 
En laet my doch alleyn
 
Een ander soeckt ter eeren
 
Daer zijnder wel certeyn
 
Die hertlijck u begheeren

Finis.


Een Nieu Amoureus Liedeken:

Op de Voyse.
O Roosgen root,, o Peerle jent, &c.
 
VVEeldighe jeucht
 
Hoort doch mijn gheclach
 
Die swerelts vreucht
 
Alsoo geerne sach
 
Op ydelheyt mijn sinnen lach
 
Tgheen ick beclagen gaen den heelen dach
 
Mijn quade paen
 
Wilt schouwen aen // nu vry
 
Vant boose leven ick de oorsaeck sy.
 
In alles wat
 
De werelt aengaet
 
Heb ick seer rat
 
Door ydele daet
 
Mijn lust ghenomen deur domme raet
 
Het triumpheren brengt sulcken quaet
 
Dat haest verkeert
 
Men bancketeert // somwijl
 
Tgheen wel betaelt wort met de doot subtijl.
 
Wat hy dan siet
[pagina 117]
[p. 117]
 
Die soo is verwert
 
Is anders niet
 
Dan enckele smert
 
Want al wat vreuchde scheen int hert
 
Alsnu verscheelen gaet wel also vert
 
Dat Medecijn
 
Eerst plach te zijn // bekent
 
Wert bitter galle in het leste ent.
 
Mijns levens geur
 
Haest verongheluckt
 
In mijnen fleur
 
Ben ick doen ghepluckt
 
Ghelijck den wint het ghewas neerdruct
 
So heb ick ondert droeve cruys ghebuckt
 
En minst beclaecht
 
Tgheen meest mishaecht // de eer
 
Des werelts vreuchde doet mijn herte seer.
 
O Fondament
 
Wel t'onrecht ghebout
 
Int leste ent
 
Maeckt ghy my heel out
 
De werelt heb ick te veel betrout
 
En al haer lusten te diep beschout
 
De hooch en waert /
 
Doot / niemant spaert // helaes
 
Want yeder een moet zijn der wormen aes.
 
Hoe sterck en cloeck
 
Dat oock Sampson was
 
Des doots besoeck
 
Overviel hem ras
 
En moest vergaen als het roockent vlas
 
Zijns scheydens ure quam op haer pas
 
En moeste heen
 
Den sterffweech treen // met lust
 
Het lichaem soecket altoos na zijn rust.
 
Iae Salomon
 
In wijsheyt seer wijs
 
Eer dat hy con
 
Oudt zijn ende grijs
 
Moest onder d'aerde rotten precijs
 
Hy is verwonnen vande doot met prijs
 
Dus alghelijck
 
Sterck / wijs / oft rijck // seer saen
 
Altsamen zijnse deur den doot vergaen
 
Werelt adieu
 
Die my maeckt droeff
 
D'out lichaem nieu
[pagina 118]
[p. 118]
 
Wint zijn behoeff
 
O Aerd' in u rust so menich boeff
 
De schoonst der werelt men in u begroeff
 
Ghelijck als ghy
 
Nu siet aen my // verbolcht
 
Een die de boose werelt heb ghevolcht.

Een Nieu Amoureus Liedeken:

Op de voyse.
Den Mey die ons de groente, &c.
 
SWaermoedich hert wat lijt ghy al
 
Die u Lieff hebt verloren
 
Wie onghetroostet blijven sal
 
Gheen vreucht en can oorboren.
 
Een diemen boven eenich vrou
 
Altoos gaet eer bewijsen
 
En door de schalcke min ontrou
 
Haer selven doet misprijsen.
 
Is sy dan niet straf van natuer
 
Die my dus gaet verlaten
 
Ghy Cupido maeckt my so suer
 
De smert is boven maten.
 
Het gene alder eerst scheen vreucht
 
Nu twist brengt met mishaghen
 
Hierom het hert vol ongheneucht
 
Inwendich hem gaet knagen.
 
Ben ick niet Liefste uws ghelijck
 
Soo Edel van gheslachte
 
Mijn deucht die sal my maken rijck
 
Dien boven goet ick achte.
 
Ick Venus dan versmaden mach
 
Als Moortster van het Minnen
 
Op een die ick niet crijghen mach
 
Sy legghen ginck mijn sinnen.
 
O droeven lust schept weder moet
 
Wilt mijden tgroot beswaren
 
De schepen zijn oock alsoo goet
 
Die comen / als affvaren.
 
Fy lichte woorden als de wint
[pagina 119]
[p. 119]
 
Van wispeltuerde vrouwen
 
Dat ghy my noyt en hebt bemint
 
Cond' ick u niet vertrouwen..
 
Ghedenckt Lieff die mijn hert verfrayt
 
Door Lieffden hooch in crachten
 
Hoe haest des menschen sin verdraeyt
 
Als Vrouvven haer ghedachten.
 
Heb ick dan Liefste Lieff misseyt
 
In woorden ofte wercken
 
Vergheeftet my / het is my leyt
 
Lieffd' salt wel weer verstercken.
 
Met recht ick dan wel segghen mach
 
Fy Lieffde wanckelbaere
 
T'rout my Lieff dat ick oyt u sach
 
De pijn valt veel te zwaere.
 
Had my bekent gheweest u lust
 
Int openbaer te deghen
 
Mijn hart en had niet eer gherust
 
K' en hadde u ghecreghen.
 
Princes in wat groot ongheluck
 
Ben ick schoon Kint gheboren
 
Soo ghy niet mindert desen druck
 
Is alle moeyt verloren.

Finis.


Rondeel.

 
Verloren arbeyt, brenget druck
 
Hoe datmen dat wil legghen.
 
Ick selfs verstaen my nau dat stuck
 
Verloren arbeyt brenget druck
 
Wee hem die van het ongheluck
 
Der Lieffden na can segghen
 
Verloren arbeyt brenget druck
 
Hoe datmen dat wil legghen.


Vorige Volgende

Footer navigatie

Logo DBNL Logo DBNL

Over DBNL

  • Wat is DBNL?
  • Over ons
  • Selectie- en editieverantwoording

Voor gebruikers

  • Gebruiksvoorwaarden/Terms of Use
  • Informatie voor rechthebbenden
  • Disclaimer
  • Privacy
  • Toegankelijkheid

Contact

  • Contactformulier
  • Veelgestelde vragen
  • Vacatures
Logo DBNL

Partners

Ga naar kb.nl logo KB
Ga naar taalunie.org logo TaalUnie
Ga naar vlaamse-erfgoedbibliotheken.be logo Vlaamse Erfgoedbibliotheken

Over dit hoofdstuk/artikel

lied

  • Naar de Nederlandse Liederenbank

  • Naar de Nederlandse Liederenbank

  • Naar de Nederlandse Liederenbank

  • Naar de Nederlandse Liederenbank

  • Naar de Nederlandse Liederenbank