|
| |
| |
| |
[Broer Albrecht...]
Broer Albrecht maeckte een Venetiaensche Vrouwe wijs dat de
Enghel Gabriel op haer verlieft was, ende heeft tot meermalen in desselven Enghels ghedaente by haer
gheslapen. Daer nae heeft hy hem selven uyt vreese der vrienden vande Vrouwe
uyt een venster gheworpen, ende in het huys van eenen armen man ghebercht, die
hem den dach daer nae als eenen Wildeman op S. Marcus plaetse ghebrocht heeft,
van waer hy van dien van sijn Orden bekent zijnde, int ghevanckenisse ghestelt
wert: Om de booscheydt van sommighe Hipocrijten te kennen te gheven, met de
sottigheyt vande onverstandighe Vrouwen.
DAer was binnen de Stadt van Imola een Man van quaden ende
ongeluckighen leven, Berthodus la Masse gheheeten, wiens schandelijcke stucken
vande Imolesen seer wel bekent, hem so vere ghebracht hebben datter niemant
binnen Imola en was die hem meer wilde gelooven, niet alleenlijck 'tghene dat hy
looch, maer noch oock zijn waerheydt niet. Daerom merckende dat sijn
boevestucken daer geen stee meer grijpen en conden, is hy als desperaet van
daer nae Venetien den durck aller vuyligheyts ende onverlaets vertrocken, daer
hy meynde yet anders te verzinnen connen om sijn booscheyt int werck te legghen
ende te doen dat hy op een ander niet en hadde connen te weghe brenghen, ende
even als oft hem eenich knaeghen der conscientien om sijne voorgaende bedreven
boosdaden overghecomen waere, hem veynsende met een seer groote devotie
gheraeckt te zijne, is hy gaen Minnebroeder worden: hem selven broer
Albrecht van Imola noemende, ende heeft in dit kleedt beginnen de mannekens te
maecken van een straf leven, ende seer hoochlijcken de penitentie ende
abstinentie te prijsen. Hy en at oock noyt vleesch, noch en dronck oock noyt
Wijn, ten minsten als hy gheenen naer sijnen tandt en hadde, in sulcker voegen
dat hy eer dat het schier yemandt ghewaer wert van eenen dief, koppelaer,
volcbedriegher ende moordenaer als hy was, een groot Predicant gheworden is,
sonder dat hy nochtans de voorseyde ghebreken verlaten hadde, als hy maer
deselve heymelijcken conde int werck leggen. Ende daerenboven een Priester
geworden zijnde, als hy aenden Outaer was ende Misse dede, so daer veele waren
die hem begaepten, so kreet hy altoos ons Heeren passien als eener wien de
tranen niet veel en costen, als hyse hebben wilde, in sulcker manieren dat hy
in corten tijdt so door predicatien als tranen, de Venetianen soo heeft weten
te lijmstangen, datmen hem schier van alle de Testamenten dieder gemaeckt
werden, een Executeur, ende dat noch erger is, een Depositarius ende
bewaerder van veler lieden gelt gemaeckt heeft. Biechtvader ende Raedt-ghever
van schier vant meestendeel der Mannen ende Vrouwen wordende. Ende aldus
doende, is hy van eenen Wolf een Herder geworden, in sulcker voeghen dat den
roep van sijn heyligheyt in die ghewesten ongelijc veel grooter wert als
oyt die van S. Franciscus geweest was. Nu ist gheschiet datter een Jonghe
Vrouwe, die wat slechtkens was, diemen Mevrouwe Lisette van la Quirin noemde,
de Huysvrouwe van eenen rijcken Coopman, die met som- | |
| |
mighe Galeyen
nae Vlaenderen ghetrocken was, by desen heylighen Minnebroeder met eenighe
andere Vrouwen om haer te biechten gecomen is, de welcke voor sijn voeten
zijnde (als eene die goet Venetiaens was, die gemeenlijck vermetelich,
glorieux, ende lichtveerdich zijn ghelijck haer cleyne gondelkens) den
Minnebroeder een deel van haer zonden geseyt heeft: aen de welcke Broer
Aelbrecht gevraecht heeft, oft sy niet eene Vryer tot een Lieff en hadde. Den
welcken sy met een over-quaet ghelaet gheantwoort heeft. Hoe mijn Heere, en
hebt ghy gheen ooghen in't hooft? Dunckt u dat mijn schoonscheyt gelijck die
van andere moyer is? Ick soude Vryers ghenoech hebben wilde ick die maer, dan
ick en ben sulcx niet, om my van desen ende dien te laten vrijen. Hoe veel siet
ghyer diens schoonheyt sulcx is als de mijne, die schoon ghenoech ware voor den
Hemel? Soo dat sy hem soo veel dingen van weghen haer schoonheydt gheseydt
heeft dattet een verdriet was om hooren. Broer Aelbert sach stracx wel dat dees
Vrouwe wat bestoven was, ende sijn rekeninghe maeckende dattet recht speck voor
sijnen beck was, is hyer boven maten op verlieft gheworden, dan hy hevet noyt
uytghestelt, tot op een ander tijdt, om haer ter hant te doen comen, nochtans
om hemselven als een Heylich man te toonen, heeft hy haer berispt ende
gheseydt, dat sulckx maer een ydel glorie en was, met anderen hare grillen.
Waer door hem de vrouwe gheseydt heeft, dat hy een groot beeste was, ende het
onderscheyt datter van schoonheyt en schoonheyt was niet wel en kende:
Door welcken middel haer Broer Aelbrecht (haer niet te seer stooren willende)
met andere nae dat haer biechte voleyndt was, heeft laten gaen. Sommige daghen
daer na eenen sijnen trouen mede-gheselle by hem genomen hebbende, is hy ten
huyse van Vrou Lisette gegaen, daer hy met haer soo in eenen hoeck vande Sale
getreden is, dat hy van niemande conde ghesien worden: Ende doen heeft
hy hem op sijn knien geworpen, ende haer gheseydt: Mevrouwe ick bidde u om
Godts wille, dat ghy my vergeeft het ghene dat ick den voorgaenden Sondach
geseyt hebbe, doen ghy u teghen my biechtede: om dieswille dat ick den
navolgenden nacht soo grouwelijcken daer over ghecastijt ben gheweest, dat ick
my sedert noyt en hebbe connen vanden bedde oplichten tot heden toe.
Doen sprack het malle wijf: En wie heeft u so ghecastijt? Ick salt u segghen
sprack Broer Aelbrecht: Dien nacht in mijn eenigheyt wesende als ick altoos
ghewoon ben te zijn, heb ick in een ommesien in mijn Celleken een groot licht
ghesien, ende en heb my soo haest niet connen omkeeren om te sien wat het was,
dat ic op my niet eenen seer schoonen jongelinck en sach met een grooten stock
inde hant, die my by mijn Cappe gevat, ende voor sijnen voeten nedergeworpen,
soo veel slaghen ghegheven heeft, dat hy my gantsch verpletterde: den
welcken ick daer nae gevraecht hebbe, waerom dat hy my soo gheslaghen
hadde: om dieswille (antwoorde hy) dat ghy dees voorleden dagen soo stout zijt
geweest van Vrouw Lisetten Hemelsche schoonheden te berispen die ick (naest
God) boven alle dingen lief hebbe. Doen vraechde ick hem: en wie zijt gy doch?
waer op hy gheantwoort heeft dat hy d'Enghel Gabriel was, doen seyde ick: O
mijn Heere ick bids u verghevet my. Doen spac hy: Ick verghevet u, met laste
nochtans, dat ghy by haer sult gaen soo haest als u | |
| |
moghelijck
sal wesen, ende maeckt soo veel dat sy't u vergeve, oft by aldien het haer niet
en belieft u sulckx te vergheven soo sal ick weder-keeren, ende u noch soo
treffen, dat ick u catijvich maken sal al u leefdaghen lanck, wat hy my daer
nae seyde en derf ick niet segghen, ten zy dat ghy my sulcx vergeeft. Mevrou de
Malloote die wat soet gesouten was, wert heel verblijdt van dese woorden te
hooren, de selve geloovende voor meer als waerachtig. Ende wat tijdts daer nae
heeftse gheseyt: Ick seyt u wel broer Aelbrecht, dat mijn schoonheydt Hemels
was, dan God weet het dat my u qualijckvaert leet is: ende op dat u niet
erghers en gheschiede, wil ick't u tot hier toe vergeven, met bespreck nochtans
dat ghy my segghen sult het ghene dat u d'Enghel daer nae seyde. Broer
Aelbrecht antwoorde: Mevrouwe, naedemael dat ghy't my vergheven hebt, sal ick't
u geerne segghen, dan onthout u wel van een dinck, dat is, dat ghy u wel
wachten moet van yemanden ter werelt te segghen, t'ghene ick u segghen sal, soo
ghy u selven niet en wilt te schande maecken: Daer ghy nu het
aldergheluckichste Wijf vande werelt zijt. Dese Enghel Gabriel seyde my dat ick
u seyde, dat ghy so in sijn goede gratie stont, dat hy menichmaels by nachte by
u soude hebben comen slapen, ten waer sake dat hy hem ontsach van u
verveert te maecken: Nu laet hy u door my aensegghen, dat hy u eens op eenen
nacht wilt comen besoecken, om by u wat tijts te blijven, ende overmits dat hy
een Enghel is, ende dat ghy hem so hy in sulcken gedaente quame, niet en soudet
connen aenroeren om u te troetelen, wilt hy in eens menschen gedaente
comen. Daerom heeft hy my last ghegeven om van u te vernemen, wanneer het u
believen sal dat hy come, ende in wat gedaente, ende hy en sal't niet
laten, waer uyt ghy u selven voor het aldergheluckichste Wijf datter leeft
achten meucht. Mevrouwe de geckinne sprack doen, ende seyde, dat sy seer
verheucht was, dat haer de Enghel Gabriel lief hadde, overmits dat sy hem oock
wel beminde, dat sy hem oock nieuwers noyt en sach waer het wesen mocht, ofte
sy en ontstac voor hem een was-licht: ende dat hy t'allen uren dat hy comen
wilde, seer willecom soude wesen, want hy soude haer alleene binnen haer Camer
vinden, dan het soude op sulcken conditie wesen, dat hy haer voor eene andere
niet verlaten en soude, om datmen haer gheseydt hadde dat hy haer goede gunste
toedroech, als oock dat haer dochte dat hy in allen plaetsen daerse hem sach,
voor haer op sijn knien lach, int leste in hem stellende van in
alsulcken ghedaente te comen als hy wilde, behalven dat sy niet verveert en
werde. Doen seyde broer Aelbrecht: Mevrouwe ghy spreeckt heel wijsselijcken,
ende laet my begaen, want ick sal met hem wel order stellen op al het ghene dat
ghy seght: dan ghy cont my een groote ghenade doen, die u niet costen en sal,
ende de genade die ick op u begheere, is dese, dat u maer alleenlijck en
believe dat hy met dit mijne lichaem come: ende luystert wel toe wat ghenade
dat ghy my doen sult, hy sal my de ziele uyten lijve nemen, ende int Paradijs
stellen, ende door sulcken middel sal hy in mijn lichaem comen, ende alsoo sal
dan soo langen tijdt als hy met u wesen sal, mijn ziele int Paradijs wesen.
Doen sprack Mevrouwe Droole, wel het behaecht my wel, op dat ghy in stede vande
slaghen die ghy om mijnent wille creecht, ten minsten tot eene
wedergeldinghe dese vertroostinge hebben meucht. Doen seyde | |
| |
broer
Aelbrecht: ghy sult dan bestellen dat hy desen nacht de Poorte van u huys in
sulcker voegen vinden mach, dat hy hier binnen can comen: Overmits dat hy in
menchelicken lichaem comende als hy comen sal, nieuwers als door de deure
incomen soude connen, de vrouwe antwoorde dat sulcx gedaen soude worden. Broer
Aelbrecht ginc van haer wech, haer met sulcken blijschap latende, dat haer het
hemde den eers niet en raecte, meynende dat den tijdt duysent Jaeren lanck
vallen soude, eer d'Enghel Gabriel noch comen soude. Broer Albert die
dien nacht Ruyter te peerde, ende niet een engel moest worden, begonde
hem selven met confituren ende andere goede dingen te stercken op dat hy niet
lichtelijcken sant Ridder en werde, daer nae verlof gecregen hebbende, is hy
stracx als de nacht gecomen was, met eenen sijnen mede-gheselle ten huyse van
eene van sijne Nichten ghegaen, daer hy ghewoon was t'anderen tijden sijn
loopplaetse te nemen, als hy sijnen hengst de Merrien dede bespringen, ende van
daer is hy onbekent ten huyse vande vrouwe ghegaen, daer zijnde, heeft hy
hem-selven met cleederen die hy mede gebrocht hadde, toegemaeckt als eenen
Enghel, ende boven gheclommen zijnde, is hy inde Camer vande Vrouwe getreden,
dewelcke alsoo haest als sy dit wit-blinckende dinck sach, voor hem op haer
knien ghevallen is, ende d'Engel gaf haer sijn benedictie, ende heeftse
opgenomen, haer teecken doende datse te bedde soude gaen, het welcke sy seer
vierich zijnde te ghehoorsaemen, stracx ghedaen heeft, ende d'Enghel liet oock
niet na van hem terstont daer by te voeghen. Broer Aelbrecht was een fraey
sterck man, wiens beenen hem seer wel dragen conden, door welcken middel hy,
hem selven met dese Vrou Lisette siende, die heel vers ende delicaet
was, haer wel een ander spel maeckende als haren Man plach, tot meer reysen op
haer Lichaem sonder vleugelen gevlogen is: Daer sy eenen wonderlijcken goeden
smaeck in hadde: haer daerenboven veel dingen seggende vande Hemelsche glorie.
Daer nae als den dach begon te naecken, op sijn wech-gaen, goede ordonnantie
bestelt hebbende, is hy in sijn toerustinghe uytgegaen, ende weder by sijnen
Confrater gekeert, de welcke de goede oude Vrouwe van't huys selver al den
nacht over billich geselschap ghehouden hadde, op dat hy niet vervaert en
worde, soo sy hem alleen hadde laeten slapen gaen. Mevrouwe Lisette alsoo haest
als sy het noenmael gedaen hadde, is met haer Cameniere by Broer Albrecht
gegaen, ende heeft hem nieu tijdingen geseyt vanden Enghel Gabriel, ende het
gene datse hem hadde hooren seggen vande glorie des eeuwigen levens,
ende hoe hy al gestelt was, daer by noch voegende sommige wonderlijcke fabelen.
Totte welcke Broer Albrecht geseyt heeft: Mevrouwe ick en weet niet hoe ghy u
met hem al bevonden hebt, dan ick weet wel dat hy desen nacht als hy tot my
gecomen is, ende dat ic hem u bootschappe overgedragen hadde, in eenen
ooghenblick mijn ziele onder soo vele bloemen ende onder soo vele roosen
ghevoerdt heeft, datmer noyt soo vele herwaerts over sach, ende ben in een
vande genoechelijckste plaetsen dieder oyt waren tot desen morgen toe
ghebleven: Dan om u te seggen hoe het met mijn Lichaem gegaen is, en weet ic
gantsch niet. En seg ic u niet (seyde het Wijf) dat u Lichaem den geheelen
nacht metten Engel Gabriel in mijnen armen geweest is, ende soo ghy my niet
ghelooven en wilt, soo besiet u selven onder u slinc- | |
| |
ker borst,
daer ick den Enghel sulcken ende soo grooten kus gegeven hebbe, datter het
teecken noch veel daghen blijcken sal. Ic sal dan heden een dinghe doen (seyde
doen Broer Albrecht) dat ick in langhen tijden niet ghedaen en hebbe: want ick
sal my ontcleeden, om te sien oft het ghene dat ghy seght waerachtich zy. Ende
na datse langhe gheklappeyt hadden, is de Vrouwe t'huyswaerts ghekeert, totte
welcke Broer Albrecht daer nae dickmaels gegaen is, altijts inde gedaente van
eenen Enghel, niet teghenstaende ist eens op eenen dach gheschiet, dat mevrouwe
Lisette met eene haere Ghevader wesende, vande schoonheydt der Vrouwen
coutende, om de haere voor ende boven alle d'andere te stellen, geseyt heeft,
als een die niet te veel verstandts en hadde. Soo ghy wistet wien mijn
schoonicheyt behaget, ghy en sout sonder twijfel van die van ander niet
spreken. De Gevader soeckende te weten wat sy daer mede meynde, sprack:
Gevader 't is wel mogelijck, dat het ghene dat ghy seght, waerachtich zy: Maer
soomen niet en weet wie de ghene is, soudet een ander als ick qualijck connen
gelooven. Doen seyde de Vrouwe die d'erchste niet en was, Gevader t'is waer,
men hooret niet te segghen: dan die ick meyne is d'Enghel Gabriel, die my
liever heeft dan hemselven, als het schoonste Vrouwenbeelt datter inde
werelt is, ofte in het Coninckrijcke van Narragonien, soo hy my selver gheseyt
heeft. De Gevader creech doen eenen bijsteren lach, nochtans hiel sy hem in, om
haer voorts aen't clappen te houden, ende seyde: te goeder trouwen mijn
Gevader, soo de Engel Gabriel de ghene is die ghy segghen wilt, ende u sulcx
gheseydt heeft, men moet wel ghelooven dat het waerachtich zy, dan ick
en soude niet ghelooven dat de Enghelen sulcke dingen doen souden, Gevader
(seyde het wijf) sekers ghy zijt verdoolt, hy doet het beter als mijnen man,
ende seyt my datment daer boven soo wel doet als hier beneden: dan om
dieswille dat ick hem schoonder schijn te wesen als eenige die inden Hemel
zijn, soo is hy op my amoureux gheworden, ende comt dickwils by my slapen: Hebt
ghy't vast Gevader? de Gevader nae datse van Mevrouw Lisette ghescheyden was,
docht wel een ure duysent lanck, datse niet niewers en was daer sy hier over
haren buyck vol lacchen mochte: ende haer eens op eenen dach in een Bruyloft
met een groot gheselschap Vrouwen vindende, heeft sy haer by het cleynken van
stucxken tot stucxken dit voorschreven relaes verhaelt. Dese Vrouwen
seyden 't hare Mannen, ende voorts aen andere Vrouwen, ende die aen andere
meer, soo dat in min als twee dagen gheheel Venetien daer af vol was. Dan onder
anderen wiens dese nieuwe tijdinghen ter ooren quamen, was dat aen hare
Schoon-broederen oock, de welcke sonder yemanden een woordt daer van te
roeren, haer sinnen te wercke geleyt hebben om desen Enghel te
vinden, om te weten oft hy oock vlieghen cost: ende hebben metter daedt
dieshalven de wacht menighen nacht daer ontrent ghehouden. T'is ooc geschiedt
dat van't selve schoone stuck broer Albert wat wint gevoelt heeft, de welcke op
eenen nacht de Vrouwe zijnde gaen besoecken, om haer van haer sotticheydt te
berispen, hem te nauwer noodt uytghedaen hadde, ofte hare
schoonbroederen die hem hadden sien ingaen, en waren aen de Camerdeure om
deselve te openen. Het welcke Broer Albrecht hoorende ende
merckende watter gaende was, is hy stracx | |
| |
opgestaen ende
geene andere uytkomste wetende, dede hy een Venster open die op de groote
burchwal uytsach, ende worp hem selven int water: de gront was diep,
ende hy cost wel swemmen weshalven hy hem geen seer en dede, ende over d'ander
zijde van het water swemmende, heeft hy hem stracx in een huys dat hy open vant
begheven: ende den goeden man dieder binnen was biddende dat hy hem om
Gods wille het leven wilde berghen, waerom hy daer so naeckt ter selver uren
aengheswommen quam. De goede man met medelijden beweecht, heeft hem in sijn
bedde gheleyt, ende uyt willende gaen om zijn affairen te doen, seyde hy tot
hem dat hyer in blijven soude tot dat hy weder quam. Daer na hem in het huys
gesloten hebbende, is hy uyt gaen doen wat hy te doen hadde. De
schoonbroederen vande Vrouwe, alsse inde Camer gecomen waren, hebben
ghevonden dat d'Enghel Gabriel zijn vleugelen daer ghelaten hebbende,
wech ghevlogen was: waer uyt sy haer bespot siende, de Vrouwe duysentderley
spijtighe woorden gheseydt, ende haer heel troosteloos verlaten hebbende, tot
haren huyse gekeert zijn met alle het geproncsel ende toerustinge vande
Engel Gabriel, middelertijt dat dit gheschiede quam den dach seer aen, ende de
goede man heeft op de Rialto hooren seggen hoe dat d'Enghel Gabriel dien
nacht met Mevrou Liset te hadde wesen slapen, ende dat hy daer becipt zijnde
geweest door haere schoonbroederen, hem selven van vreese int groot Canael
gheworpen hadde, soo datmen niet en wist waer hy vervaren was, weshalven
hy terstont denckende wert dat de ghene die in zijn huys was den Enghel Gabriel
moeste wesen: Waer uyt hy by hem weder gekeert zijnde, ende hem naer vele
woorden doen bekennen hebbende, alsoo te werck ghegaen is, dat hy hem dede voor
eerst L Ducaten opbrengen, soo d'ander niet en wilde dat hijt der vrouwen
schoon-Broederen te kennen gave. Daer nae Broer Aelbrecht verlanghde vast om
wech te geraken, heeft hem de goede man geseyt: daer en is geenen middel dat
ghy wech gheraken kont, ten sy door eenen die ick u seggen sal: Wy spelen van
dage een spel, int welcke elck eener die wil eenen man brenghen mach, het sy
inde gedaente van eenen Beer, Wildeman oft yet anders wat het sy. Ende op S.
Marcus plaetse wort een Jacht ghedaen, de welcke volbrocht zijnde, is de Feeste
ofte het spel uyt, daer na gaet een yegelijck met het gene hy mede gebracht
heeft, daer hem belieft. Soo ghy dan wilt dat ick u op eenigerley der
voorseyder manieren voere, soo can ick u brenghen daer gy uyt geraken kont
sonder gekent te worden, want ghy moet wel weten dat haer schoonbroederen,
meynende dat gy yewaerts hier ontrent zijt over al wacht gestelt hebben
om u te laten vatten. Nu al wast soo dattet Broer Albrechten wel tegent hert
was in sulcker manieren alleen te moeten uytraken, nochtans uyt vreese van der
Vrouwen Vrienden heeft hijt ten lesten bestemt, ende heeft den desen geseyt
waer hy wilde gevoert wesen, ende dat hy te vreden was dat hy hem vermomde so
hem goet dochte. Desen heeft hem over al met Honich gesmeert ende met
donst van pluymen bedeckt, daer na heeft hy hem een keten aenden halse
gheleyt, ende een momaensicht voort hooft, ende heeft hem voorts in de hant
eenen grooten cluppel gegeven, ende in d'ander twee groote doggen aen een
Touwe, die hy uyt het vleesch-huys gebrocht hadde. Na dit | |
| |
heeft
hy eenen man op Rialto gesonden, om met trompetten slach te
vercondighen, dat den gheenen die den Engel Gabriel wilde sien, hem soude op S.
Marcus plaetse laten vinden. Het welc wel onder de Venetiaensche
oprechticheden een is. Welck gheschiedt zijnde, is hy een weynich tijdts daer
nae uyt sijn Huys ghecomen, hem voor hem doende trotten, ende aldus gaende,
ende hem van achter met den steert der ketenen houdende, niet sonder groot
getier van velen die seyden ende riepen. Wats dat, wats dat? heeft hy hem op S.
Marcus plaetse ghebrocht, daer eene ontallijckheydt van volck te samen ghecomen
is, so vande gheene die hem nae-gheloopen hadden, als vande gene die den
affroep van Rialto ghehoort hadden, die daer al waren. Als desen nu op de
Merckt gearriveert was, heeft hy sijnen Wildeman aen eenen pilaer in een hooghe
verheven plaetse vast ghemaeckt, hem houdende als oft hy de ure verwacht hadde,
dat de Jacht aengaen soude, den welcken de Wespen ende Vlieghen (om dat hy met
Honigh bestreecken was, een groote quellinge deden, maer doen dese trouhertige
Venetiaen sach dat de merckt vol volcx was, hem veynsende sijnen Wildeman te
willen lossen, heeft hy Broer Albrechten het Mom-aensicht afghetrocken,
segghende: Mijn Heeren, nademael dat het wildt Varcken niet ter jachten en
comt, waer door de selve niet gheschieden en sal, wil ick op dat ghy uwen tijdt
niet versuymt en hebt (van hier gecomen te zijn) dat ghy den Enghel Gabriel
siet die van den Hemel hier op der Aerden daelde, om de Venetiaense vrouwen by
nachte te troosten. Also haest als het mom-aensicht af was, werdt Broer
Aelbrecht stracx van een yeghelijck ghekendt, ende het ghetier werdt groot,
ende hem werden van alle de Wereldt die daer was de spijtichste, smadelijcste
woorden, ende de aldergrootste injurien die oyt eenigen boosen mensche gheseyt
werden, ghegheven, ende boven dien wierp hem d'eene dees vuylicheydt, d'ander
die in't kinnebacken. Ende aldus hebbense hem inde voorseyt maniere
langen tijdt daer gehouden, tot dat de tijdinghe binnen sijn Convent liep. Door
welcken middel daer ses Religieusen quamen, die hem een Cappe opt lijff
wierpen, ende na datse hem ontketent hadden, hebbense hem (niet sonder groot
geraes van t'volck) aen sijnen steert binnen haer Clooster ghebracht, daerse
hem int ghevanckenisse gheset hebben, ende men presumeert dat hy nae datse hem
een miserabel leven hadden doen leyden, ghestorven is, Ende aldus heeft hem
dese, voor een vroom Man ghehouden wesende, ende quaet doende, sonder datmen
het gheloofde, tot eenen Enghel Gabriel wel durven maecken, van den welcken in
eenen Wildeman verandert zijnde, is hy ten laesten so tot schande geworden, als
hy wel verdient hadde, soo dat hy sonder proffijt de zonden noch beweende die
hy bedreven hadde. God geve dat het also aen alle den anderen geschieden
moet.
|
|
Auteursrechtvrij