Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw (1850)

Leven van Sinte Christina, de wonderbare. In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

(1850)– Broeder Geraert– rechtenstatus

Auteursrechtvrij

In oud-Dietsche rijmen, naer een perkementen handschrift uit de XIVde of XVde eeuw

Vorige Volgende


Hoe dat si verstont alle scrifture van der godlecken. Voerweert vint men bescreven, dat 1260[regelnummer] de heileghe Kerstine ind selve stat alle nachte te mettenen ginc. Nu hoert een wonderleke dinc, ghi moeght hier alte groet wonder merken… Doen alle de liede waren uter kerken, 1265[regelnummer] so bleef de maeght daer binnen allene, ende sloet die doeren toe alle rene ende ginc daer al omme wandelen ende scerken, over dat paviment van der kerken,
[Folio xxxivv]
ende liet daer ut gaen so sueten sanc, 1270[regelnummer] ende maecte daer so edel geclanc, dat die sanc vele bat ingele sanc sceen, dan erdersche sanc ocht els engeen. Die sanc, hi was so wonderleke te horene, ende soe sunderleke, 1275[regelnummer] dat hem nien conste geliken engeen instrument van eengher musiken; so dat, in desen sterfleken live, noch van manne noch van wive so suete stimme noyt wart gehoert, 1280[regelnummer] als doen ut haren lichame quam voert. Hi was oec claer, subtijl ende rijc; nochtan so was hi ongelijc dien sanghe daer ic af seide hier voere: want hi was suete ende goet ter coere. 1285[regelnummer] Dese sanc was minder vele dan die, die had so edele suete armonie, daer si so sere in jubileerde, daer si oec Gode so sere in eerde: want hi ginc boven allen sin, 1290[regelnummer] men consten verstaen noch meer noch min.
[Folio xxxvr]
Dat was de sanc die men van hare tevoren hoerde, suet ende clare, die tuschen borst ende strote gaf so sunderlinghen luet, dat nieman daer af 1295[regelnummer] engeen gelikenesse vinden en conde, die hem so wel op sanc verstonde. Dees edel sanc hi was latinen, gesiert met wonderleken ende met sinen clauselen van concordancien, die wel 1300[regelnummer] luedden, ende dat dan enech dinc el… Als was dat sake dat si engeene letteren en kinde, de maghet rene, van die male dat si wart geboren, nochtan verstont die utvercoren 1305[regelnummer] joncfrouwe wel al latijnsche tale, ende daer toe kinnese volcomelec wale van der scrifturen alle den sin; ende al die donker questien, die daer in verworren laghen, ontbant si cleerleke, 1310[regelnummer] ende daer toe oec harde meesterleke, als hare haer geesteleke vriende baden. Dat quam haer al van Gods genaden.
[Folio xxxvv]
Nochtan so deed sijt alte noede; want maeghde, si selen natuerlec sijn bloede: 1315[regelnummer] boude maeghde sijn selden bleven langhe staende, sijn moesten sneven. Daer omme so was dees maghet bloede, ende quam daer toe oec alte noede, dat si de heileghe scrifture ontvant, 1320[regelnummer] ende dat si haer dies onderwant; want dat seid si dad proper ware der papen; daer omme en woud sijs hare ten nausten niet onderwinden doe: want, si seide, en hoerde haer niet toe. 1325[regelnummer] Clerke die erese, ende sunderlinghe priestere ende papen voer alle dinghe, aen die groete minne die si te Gode wert hadde, de maghet vri; nochtan dat si haer deden weder 1330[regelnummer] meneghe versmeetheit op ende neder…. Papen, priestere ende clerke, die sunden deden ocht sundelec werke, die manese lieflec ende heimeleke, met reverencien eersamleke,
[Folio xxxvir]
1335[regelnummer] oude ende ionghe allee gadre, als ocht si hadden geweest haer vadre. Dat deedse daer omme, als ic merke, dat, overmits haer quade werke, nien worde de name Gods blassemeert 1340[regelnummer] in den volke. Dat maect ende leert, ende neemt meer bispel aen de papen, dan aen riddre ocht aen knapen.

Vorige Volgende