De bron-swaan, of mengeldigten

Op het Godtsalig overlijden van den Hoog Edele Gebooren Heer, mijn Heer Onno Tamminga, in sijn leven heer van Luydema, en Dynasta, in Usquert, &c.

DAar leyt dien Suyl dien steunpost van het lant.
Daar leyt de Deugt, en Wijsheyt t'saam geklonken,
Gesneuvelt en bedolven in het Sant
Die op de Throon der Raden placht te pronken.
Dien Vader, en beschutter van de staat
Die onverkreukt de Vree-banier deed' swaayen,
En 't Recht dat vaak op kreup'le beenen gaat
Noyt door 't gewelt der Twistdraak liet verdrayen,
Maar die altoos schoon yder scheen ontaart,
D'onnoosle heeft rechthertigheyt geschonken
En Weeuw, en Wees, voor ondergank bewaart
Helaas! is nu ten gravewaart gesonken.
Doch schoon de Tomb bedekt het koude Lijk
Van Tamminga, diens onberisplijk leven

[p. 216]

 

Hem door de Dood voert in het Eng'len Rijk

 

Soo koomt hy noch de Heylberg op te streven

 

Daar hy sijn Helft dat kostele Juweel

 

Elisabeth, hem in 't gesicht ontdragen

 

Gaat vinden, daar hy wint sijn Erref-deel,

 

En nimmer reên sal hebben om te klagen,

 

Wat hert souw niet al waar 't van herde steen

 

Doot Rouw verweeken om dit droevig sterven

 

Daar zy veel meerder dan dit aarts beneên

 

In 't hooge Heyligdom sullen beërven.

 

Nochtans waar dat soo'n vasten pijlaar breekt

 

Waarop de hooftstof rust en staat te brallen

 

Daar is't geen wonder dat elkx ooge leekt

 

Want een gebouw moet sonder grontvest vallen.

 

Welaan dan ween, en stort een tranen vloet

 

Besproey de Zerk wiens swaarte hout beslooten

 

Twee die maar een geweest zijn in't gemoet

 

Doch in dees enge Mijn het grootst vergrooten

 

Daar zy gepaart (schoon haar de greetse Dood)

 

Gerukt heeft uyt des werelds ijsre banden,

 

Noch sullen zijn malkanders zijd' genoot

 

Wijl 't graf bewaart dees Hoog gebooren panden,

 

't Is dan genoech doch wense eer ik sluyt

 

Dat gy U Rouw Doorlugt'ge Adellooten

 

Wilt matigen, Sy treden vooren uyt,

 

En wachten U by Saalge Huysgenooten

 

Om weer opnieuw haar naagelaten kroost

 

Te sien bepruykt met Goodse Lauwerkronen

 

Daar gy tot haar en uwer zielen troost

 

Sult Eeuwich by malkander blijven wonen.